Desire (1936)

Regie: Frank Borzage | 89 minuten | komedie, romantiek, misdaad | Acteurs: Marlene Dietrich, Gary Cooper, John Halliday, William Frawley, Ernest Cossart, Akim Tamiroff, Alan Mowbray, Zeffie Tilbury

Leuke misdaad-komedie met veel vaart, geproduceerd door de legendarische Ernst Lubitsch, die naar verluidt ook enkele scènes zelf regisseerde. Marlène Dietrich is wederom op dreef als een nepgravin, ditmaal Madeleine de Beaupré genaamd. In werkelijkheid is ze een gewiekste dievegge, horende bij een internationale bende. In een geweldig komische openingsscène weet ze een psychiater (Mowbray) en een juwelier (Cossart) meesterlijk tegen elkaar uit te spelen en gaat ze er zelf vandoor met een parelketting van 2,2 miljoen francs.

Deze femme fatale met losse vingertjes gaat richting Spanje en via ook weer een humoristische introductie wordt ze aan de onschuldige ingenieur Tom Bradley (Cooper) gekoppeld. Hij is een sympathieke en onschuldige Amerikaan die op vakantie naar Spanje mag van zijn baas… mits hij op originele wijze reclame wil maken voor de autofabrikant waar hij voor werkt.

Via een claxon die al dan niet per ongeluk blijft hangen en twee strenge Spaanse douane-beambtes blijven ze in elkaar vaarwater zitten. Dietrich en Cooper hebben veel chemie samen en hun wisselwerking is een plezier om naar te kijken.
Maar “the plot thickens” al gauw, zoals een oude filmwet luidt en de parels komen in bezit van Bradley, zij rijdt zijn (geleende) auto in puin en de poppen zijn aan het dansen.

Madeleine’s kompaan Margoli (Halliday) ziet het allemaal met lede ogen aan, zeker als de Spaanse politie hen op het spoor komt. Gelukkig wordt dat speurwerk verricht door de incompetente Avilla (Tamiroff), die overduidelijk geïmponeerd raakt door “prins” Margoli en nog meer door zijn nichtje de gravin. Helaas verliest de film halverwege wel vaart en het hoge amusementsgehalte. Maar vanaf het moment dat “tante Olga” (Tilbury) de leidster van de bende opduikt en een ijskoud ultimatum stelt, neemt het verloop weer een vlucht naar boven.

In een tafelscène waarin Margoli, Olga, Bradley en Madeleine samen dineren, wordt zowaar aan de mogelijkheid van een Tweede Wereldoorlog gerefereerd. Natuurlijk hebben ze het niet alleen over de internationale politieke situatie, als tante Olga zegt dat als er oorlog komt, Amerika zich niet moet bemoeien met Europese zaken en Bradley antwoordt dat dat wel soms nodig is. En dat in 1936, drie jaar voor het uitbreken van de oorlog en vijf jaar voordat Amerika zich er inderdaad mee gaat bemoeien.

Het laatste minpuntje is eigenlijk dat de film net een tikje te braaf eindigt en een makkelijke, rechtvaardige weg kiest om het probleem rond de gestolen parelketting op te lossen.

Hoewel de plot dun is, valt dat door het hoge tempo nauwelijks op en is ‘Desire’ een genot om naar te kijken, ook vanwege de prachtige locaties en de mooie aankleding. En natuurlijk vanwege Dietrich, die weer een goede rol neerzet – en bij wijze van toefje slagroom ook nog een liedje zingt.

Hans Geurts

Waardering: 3.5