Les cinq diables (2022)

Regie: Léa Mysius | 96 minuten | drama, romantiek, fantasie | Acteurs: Adèle Exarchopoulos, Sally Dramé, Swala Emati, Moustapha Mbengue, Patrick Bouchitey, Daphne Patakia, Hugo Dillon, Antonia Buresi, Noée Abita, Charlotte Bon Bornier, Alain Guillot, Stéphanie Lhorset, Inès Helouin, Merwan Rim

Het is niet breng-je-kind-mee-naar-je-werk-dag, toch staat de ongeveer achtjarige Vicky (Sally Dramé) naast haar moeder Joanne (Adèle Exarchopoulos) aan de rand van het zwembad terwijl die een groep dames van middelbare leeftijd instructies geeft voor aquagym (en het ziet er niet naar uit alsof dit een uitzondering is). Moeder en dochter hebben een speciale band, toch verbaast Vicky haar moeder als ze blijk geeft van een uitzonderlijk reukvermogen. Geblinddoekt kan ze een in het bos gevonden stukje plastic herkennen en bij een ietwat unheimische vorm van verstoppertje loopt Vicky in één rechte lijn naar Joanne, op basis van haar geur.

Niet zo vreemd dat Vicky zo aan haar moeder hangt. Door leeftijdsgenootjes wordt ze uitgescholden voor pleeborstel of ragebol (vanwege haar prachtige bos haar) en in haar vrije tijd houdt ze zich liever bezig met het reproduceren van geuren in haar verzameling glazen potjes dan op het schoolplein spelen met haar klasgenootjes.

Wanneer Vicky’s vader Jimmy (Moustapha Bouchitey) een telefoontje krijgt van zijn zus, biedt hij aan dat ze mag komen logeren. Joanne is niet blij met deze ongenode gast en ook Vicky voelt dat de sfeer te snijden is. Dan veroorzaken haar geurexperimenten ineens onverwachte dingen en krijgt Vicky stukje bij beetje mee wat er in het verleden van haar familie en het dorp waar ze woont plaats heeft gevonen.

We zien de gebeurtenissen door de ogen van de kleine Vicky, waardoor ook voor het publiek de puzzel langzaam compleet wordt. Het knappe van het scenario is dat Vicky precies op die leeftijd is dat kinderen zich realiseren dat volwassenen een andere kant hebben: dat kan heel onschuldig zijn van zien hoe je ouders omgaan met hun eigen ouder(s), maar het kan ook verder gaan: soms blijken ouders een andere persoonlijkheid te hebben dan je als kind dacht. Het werkt hier dus zowel als coming-of-age als wezenlijk onderdeel van de plot.

De setting is geweldig: de Franse Alpen zagen er nog niet eerder zo fraai en tegelijkertijd benauwend uit. Dat benauwende komt ook voort uit de gemeenschap waar de familie woont: iedereen lijkt van de ander te weten wat ie doet, er wordt gekletst en geoordeeld en het gepest van Vicky op school lijkt iets wat van generatie op generatie doorgegeven wordt.

Water en vuur, moederliefde en de relatie tussen vader en dochter, psychische problemen, allesverzengende liefde: ‘Les cinq diables’ mixt het allemaal in een origineel en uniek verhaal, met elementen van “Twin Peaks”, het werk van Stephen King en Céline Sciamma. Léa Mysius heeft haar eigen regels opgesteld voor de wereld waarin de film zich afspeelt (met name de paradox bij tijdreizen) en hoewel het je (zeker na één keer kijken) niet helemaal lukt om dit uit te vogelen hoe de vork in de steel zit, is het overtuigend gebracht. Een betoverende film, meeslepend en uitdagend.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 5 januari 2023
VOD-release: (Pathé Thuis)