Mi vida (2019)

Recensie Mi vida CinemagazineRegie: Norbert ter Hall | 88 minuten | drama | Acteurs: Loes Luca, Elvira Mínguez, Loïc Bellemans, Mark Kraan, Fermi Reixach, Jason Mba, Anniek Pheifer, Diewertje Dir, Ida Ogbamichael, Eugenia Verdu, Bella Agossou, Verónica Echegui

‘Mi vida’ was voor regisseur Norbert ter Hall (tv-serie “A’dam – E.V.A.”, ’&Me’) een droomproject. In een voor Het Parool geschreven dagboekje lezen we hoeveel moeite het hem heeft gekost dit project ondanks bijna Terry Gilliam-achtige tegenslagen toch tot een goed einde te brengen. Daar zit een mooie dubbele laag in, want dat is nu ook exact waar ‘Mi vida’ over gaat: je dromen laten uitkomen.

Lou (Loes Luca) is net aangekomen in Cadiz, een havenstad in het zuiden van Spanje. De uit Schiedam afkomstige kapster heeft behoefte aan een nieuwe richting in haar leven en daarom heeft ze besloten om haar kapperszaak te verkopen en een cursus Spaans te gaan doen op de plek waar je een nieuwe taal het beste leert. Lou heeft met haar 63 jaar een berg levenservaring, wat haar onzekere houding des te vertederender maakt. Ongemakkelijk neemt ze haar intrek in het kleine kamertje bij een druk Spaans gezin, waar de kinderen haar met argusogen bekijken en de vrouw des huizes het vooral raar vindt dat ze zo oud is. “Meestal zijn de studentes jonger”.

Bij de eerste Spaanse les krijgt Lou het … eh… Spaans benauwd wanneer blijkt dat de les voor beginners toch al meteen geheel in het Spaans wordt gegeven. Het botst een beetje tussen haar en de hooghartige lerares, maar dat blijkt maar een façade: eigenlijk is Andrea hetzelfde als Lou, maar dan een jaar of tien jonger… een vrouw met veel onvervulde dromen en verwachtingen voor de toekomst.

De twee vrouwen groeien langzaam naar elkaar toe en met die vriendschap groeit ook Lou’s verlangen om het roer echt om te gooien. Maar wanneer haar zwangere dochter (Anniek Pheifer) onverwachts op bezoek komt in Cádiz, slaat de twijfel weer toe. Was Lou wel een goede moeder? Ging haar werk niet altijd voor? Wordt het niet eens tijd dat ze haar fouten uit het verleden herstelt?

‘Mi vida’ is een fijne, warme film over het najagen van je dromen, de opvattingen van hoe anderen vinden dat jij je leven moet leiden en hoe makkelijk het is om aan die verwachtingen van anderen toe te geven. Lou was vastgeroest in haar rol als moeder en oma, omdat dat nu eenmaal van haar verwacht werd, maar is ze daar wel gelukkig door? Het is een eerlijk portret van een vrouw die na zoveel jaar nog moeite heeft om de figuurlijke navelstreng door te knippen; eerlijk ook omdat Lou afgezien van het eerste half uur, zichzelf laat zien zoals ze is. Onopgeschmukt, menselijk, écht. Een kort fragment waarin ze voor de spiegel haar borsten controleert op knobbeltjes is subtiel en gedurfd en zegt genoeg over de hele voorgeschiedenis van deze sympathieke vrouw.

Loes Luca is een genot om naar te mogen kijken. Ook haar tegenspeelster Elvira Mínguez, in een rol die regisseur Norbert ter Hall eigenlijk had toebedeeld aan vaste Pedro Almodóva-actrice Rossy de Palma, schittert in haar vertolking van de temperamentvolle Andrea. Je zou misschien denken dat deze film over vrouwen van middelbare leeftijd alleen voor die doelgroep geschikt is, maar niets is minder waar. Het universele thema wordt overtuigend en naturel gebracht, zodat ‘Mi vida’ voor iedereen met een interesse in serieuze cinema een aanrader is.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 november 2019
VOD-release: 24 april 2020 (Picl)