Mirai – Mirai no Mirai (2018)

Recensie Mirai CinemagazineRegie: Mamoru Hosoda | 105 minuten | animatie, avontuur

Kun, een jongetje van vier jaar, kan niet wachten totdat zijn moeder terug is uit het ziekenhuis met zijn babyzusje. Na het wonderbaarlijke moment als hij zijn zusje Mirai eindelijk te zien krijgt, volgt al snel de deceptie: de wereld draait niet alleen meer om hem. Het lijkt er zelfs op dat alle liefdevolle aandacht van zijn familie alleen nog maar voor Mirai bestemd is.

De animatiefilms van Mamoru Hosoda hebben vaker het familieleven als thema, zoals ‘Summer Wars’ (2009)’ over familiebanden en de risico’s van sociale media, en ‘Wolf Children’ (2012) over de zorg van een weerwolf moeder voor haar gezin. Zo ook ‘Mirai’ (2018), een verhaal verteld vanuit het perspectief van de vierjarige Kun wiens hele leefwereld bestaat uit een huis met een binnentuin, een vader, moeder, oma en hond. Op het eerste gezicht dus geen typisch anime perikelen met fantasie wezens en magische werelden, maar het wel en wee van het ouderschap beleefd vanuit het perspectief van een kleuter.

Deze onopmerkelijke start van het verhaal boeit toch omdat Mamoru Hosoda geduldig inzoomt op het alledaagse en de details daarvan uitvergroot in beeld brengt zoals een kind naar de wereld kijkt. De stijlvolle architectenwoningen van het gezin vormen een klein universum waarin we als kijker samen met Kun rondsnuffelen en kruipen, en waarvan de kamers en het meubilair met alle huiselijke attributen al snel vertrouwd aanvoelen.

Mamoru Hosoda gebruikt het kinderlijke vertelstandpunt om langzaam steeds meer magische elementen in het verhaal te brengen. Die openbaren zich telkens in de tuin waar Kun zoal een gesprek heeft met zijn hond in menselijke gedaante, en waar hij zijn zus Mirai ontmoet als tiener. Later ontvouwt de tuin zich als doorgang tot andere werelden en komt hij zijn moeder als jong meisje tegen met wie hij al spelend een puinhoop maakt van haar ouderlijk huis. Ook leert hij na een mislukte fietspoging zijn opa kennen als stoere jongeman met oorlogswond, en met wie hij samen op een motor door het landschap van zijn opa’s jeugd rijdt. Een ervaring die hem de moed geeft om de volgende dag weer de fiets te pakken en het nog eens te proberen. Deze ontmoetingen leren Kun om met andere ogen naar zijn familie en de wereld te kijken en uiteindelijk ook zijn eigen veranderende rol daarin.

‘Mirai’ is visueel oogstrelend en hartverwarmend, en naar het einde toe een onvervalst virtuoze anime waarin alle vertelregisters worden opengetrokken en de verbeeldingskracht volop de ruimte krijgt om een liefdevol, klein verhaal groots te vertellen.

Alberto Ciaccio

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 2 mei 2019
DVD-release: 28 juni 2019