Off the Map (2003)

Regie: Campbell Scott | 105 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Amy Brenneman, Valentina de Angelis, Joan Allen, Sam Elliott, J.K. Simmons, Boots Southern, J.D. Garfield, Jim True-Frost, Matthew E. Montoya, Kathy Griego, William Hart McNicholas, Timothy Martinez, J.D. Hawkins, Kevin Skousen 

‘Off the Map’ verhaalt over Bo Groden (debuut van Valentina de Angelis). Een jong meiske dat het met twee excentrieke ouders moet stellen. Pa (Elliot) is depressief en ma (Allen) is een vrolijke flierefluiter. Het hippiegezin leeft erg armoedig in een uithoek in de woestijn van New Mexico. Het gezin is compleet afgesloten van de buitenwereld en maakt geen gebruik van elektriciteit of stromend water. Ze verbouwen zelf hun eigen eten, jagen, vissen en hergebruiken afval van de vuilnisbelt. Dan staat ineens een belastinginspecteur op de stoep. Het verhaal krijgt dan ineens een geheel andere wending.

Wat al vanaf begin af aan opvalt, is dat regisseur Campbell Scott een erg loom verteltempo hanteert. Dat past wel bij de setting van een desolate woestijn. De gevatte voice-over van De Angelis praat je bij over de geschiedenis van het gezin. Toch knaagt er iets aan de vertelwijze. De personages handelen niet zoals ze omschreven worden. Elliot zet de depressieve vader neer als een catatonisch kasplantje en niet als een man met een depressie. Pa is vooral zwijgzaam en apathisch. Hij zit vooral afwezig op een stoel, terwijl de rest van het gezin om hem heen drentelt. Hoe het komt dat ma zo levenslustig is, terwijl haar man zo zielloos is wordt ook niet duidelijk. Het acteerwerk is niet slecht – het is fijn om Elliot eens niet als een doorsnee cowboy te zien – maar beklijft niet. Allen acteert op de automatische piloot, terwijl Elliot worstelt met zijn rol. Debutante De Angelis vergoedt veel met haar sprankelende persoonlijkheid en naturelle spel.

‘Off the Map’ is een aparte film, die niet bij iedereen in de smaak zal vallen. Klinkt als een open deur (toegegeven: dat is het ook), maar dit lichtvoetige drama is door de ongeloofwaardigheid (vanaf de entree van de belastinginspecteur) zeker niet ieders kopje thee. Daarnaast moet je ook bestand zijn tegen de hippe voice-overs die altijd gevat uit de hoek komen en het hoge schattigheidsgehalte van De Angelis. De film is vrij onconventioneel, maar kent weinig scherpe randjes. Het is een luchtig filmpje dat nergens saai wordt, maar ook niet opleeft. Liefhebbers van zwaar drama zullen zich bekocht voelen (het drama is niet zwaar), terwijl mensen die van feelgood cinema houden misschien niet zo uit de voeten kunnen met het trage tempo en de bizarre personages.

Frank v.d. Ven