Pelle en de waterdieven-Pelle Politibil går i vannet (2009)
Regie: Rasmus A. Sivertsen | 74 minuten | animatie, komedie, familie | Nederlandse stemmencast: Plien van Bennekom, Alexander de Bruijn, Jannemien Cnossen, Wiebe Pier Cnossen, Huub Dikstaal, Jan Elbertse, Sander de Heer, Maria Lindes, Ruben Lursen, Rob van de Meeberg, Reinder van der Naalt, Jan Nonhof, Fin Poncin, Leo Richardson, Daan van Rijssel, Birgit Schuurman, Hans Somers, Marlies Somers, Hymke de Vries, Donna Vrijhof, Ingeborg Wieten | Originele stemmencast: Robert Stoltenberg, Pernille Sørensen, Gard B. Eidsvold, Fredrik Steen, Bjørn Sundquist
Een Volkswagen Kever blijft toch wel een van de meest aansprekende auto’s die er zijn. Geef ‘m een gezicht en je hebt al de helft gewonnen, daar kan geen Lightning McQueen tegenop. In ‘Pelle en de waterdieven’, de tweede Noorse speelfilm over het dappere politieautootje Pelle (maar de eerste die de Nederlandse markt bereikt), speelt zo’n vertederende Volkswagen Kever de hoofdrol. Het personage Pelle is bedacht door een Noorse politieman die in zo’n dergelijke auto dienst deed. Niet alleen leverde dit een aantal kinderboeken op, ook een tv-serie werd gebaseerd op het figuurtje. De moedige Pelle is mateloos populair in Noorwegen. Niet zo vreemd dat er een animatiefilm werd gemaakt over de belevenissen van het autootje in het dorpje Bodø.
Meteen in het begin van de film kan Pelle zijn moed al tonen. Tijdens een zware storm, waarbij de inwoners van het stadje Bodø zich maar ternauwernood aan een lantaarnpaal vast kunnen houden om niet weg te waaien, breekt een elektriciteitskabel en komt het stadje zonder stroom te zitten. Pelle slaat waarschuwingen in de wind en zorgt er voor dat een nieuwe kabel op de juiste plaats komt. Net als iedereen weer opgelucht adem kan halen, wordt onze held geraakt door een vallende stroomkabel en krijgt hij een flinke elektrische schok. Het lijkt er op dat Pelle het ongeluk niet overleeft, maar lang hoeft zijn vriend en politieagent oom Richard niet te treuren: Pelle heeft op wonderbaarlijke wijze geen benzine meer nodig, maar is een op elektriciteit lopend voertuig geworden!
Toch betekent dit niet dat Pelle zijn gewone werk kan blijven doen. De hoofdcommissaris stuurt hem op ziekteverlof, en oom Richard moet nu met een Hummer, een veel grotere, stoerdere auto, rondrijden. Het heeft allemaal te maken met de komst van de kroonprinses naar het dorpje. De hoofdcommissaris vindt namelijk niet dat hij de prinses in een klein autootje kan rondrijden.
Pelle mag dan wel met verlof zijn, hij kan het niet laten zijn speurneuskwaliteiten te doen gelden. Wanneer hij merkt dat er bij het meer waar het dorpje aan ligt iets geks aan de hand is, gaat hij op onderzoek uit. Het duurt niet lang of hij komt er met behulp van zijn vriendinnetje Oda de Otter achter dat er een stel waterdieven actief zijn. Niet alleen stelen zij het water, zij zijn ook van plan het in dure designflessen te gaan verkopen aan de dorpsbewoners. Dat is dus gewoon dubbele diefstal! Pelle moet erg veel moeite doen om oom Richard en de hoofdcommissaris ervan te overtuigen dat de twee heren echt geen goeds in hun zin hebben…
Het valt niet mee om tegenwoordig nog indruk te maken met een animatiefilm. Spelers als Disney/Pixar en Dreamworks hebben een flinke voorsprong op kleinere studio’s. Een eenvoudig verhaaltje is vaak niet meer voldoende: het verwende publiek wil het liefst een film waar zowel jonge als de volwassen kijkers plezier aan kunnen beleven. Het niveau van de CGI-animatie ligt erg hoog en het is erg moeilijk om daar aan te kunnen tippen. Bij films voor het piepjonge filmpubliek is het echter geen probleem als het allemaal een tandje lager is: het verhaal mag best ongecompliceerd zijn en de animaties hoeven ook niet tot in de puntjes uitgewerkt zijn: als de film maar vermaakt. Hier slaagt de Noorse filmstudio Neofilm (van wie ‘Pelle en de waterdieven’ de eerste productie is) zonder meer in: het verhaaltje is in al zijn eenvoud aantrekkelijk genoeg voor de kleine kijkers; de karakters charmant en grappig en de Noorse setting is bijzonder, waarbij vooral veel aandacht is besteed om het water – dat natuurlijk een belangrijke rol speelt – zo natuurgetrouw mogelijk weer te geven. De vriendschap tussen Pelle en Oda is aardig uitgewerkt en er zit nog een ecologische boodschap in verborgen: dat (schoon) water en schone lucht onmisbaar is voor mens en dier. Deze boodschap wordt er gelukkig niet met de haren bijgesleept, maar hoort gewoon netjes in het verhaal.
‘Pelle en de waterdieven’ kan dan wel niet wedijveren met grote Hollywoodprodukties, maar de film heeft het hart op de juiste plaats en kinderen in de doelgroep zullen zich er zeker mee vermaken. En als je je kroost dan toch trakteert op een filmpje, kun je net zo goed de fiets of het openbaar vervoer nemen.
Monica Meijer
Waardering: 3
Bioscooprelease: 7 oktober 2010
DVD-release: 10 mei 2012