RoboCop 3 (1993)

Regie: Fred Dekker | 104 minuten | actie, misdaad, science fiction, horror | Acteurs: Robert John Burke, Mario Machado, Remy Ryan, Jodi Long, John Posey, Rip Torn, Mako, John Castle, SD Nemeth, Edith Ivey, Nancy Allen

‘RoboCop 3’ is een schoolvoorbeeld van hoe een succesvolle filmreeks kapot kan worden gemaakt door de commercie. De eerste twee films rond de cyborg uit Detroit waren goed te pruimen. Keiharde actie, inktzwarte humor en een vleugje science fiction zorgden voor een puike actieserie. In deel drie van de RoboCop-reeks heeft de volwassen sfeer plaats gemaakt voor kindvriendelijke actie en slijmerig sentiment.

Het verhaal begint als RoboCop naar een woonwijk wordt gestuurd om een relletje op te lossen. De bewoners van de wijk willen niet vertrekken ondanks herhaaldelijk aandringen van de politie. De situatie begint te escaleren en RoboCop wordt ingeschakeld om de orde te handhaven. Eenmaal bij de wijk aangekomen, begint de cyborg sympathie te krijgen voor de bewoners. OCP blijkt er nogal dubieuze plannetjes op na te houden en de bewoners zijn daar de dupe van. Met RoboCop aan hun zijde, ontstaat er een opstand tegen de politie en het slechte bedrijf OCP.

Het verhaal van dit derde deel in de RoboCop-serie doet al vermoeden dat er iets mis is. In de eerste twee films draaide het om wraak en de tragiek achter de cyborg. Het derde deel breekt met alle kenmerken die RoboCop juist zo interessant maken. De prent gaat al de mist in met de manier waarop RoboCop in deze film wordt neergezet: als een echt mens.
Dat dit derde deel de origine van de cyborg-agent zomaar vergeet is een regelrechte belediging voor alle fans van de serie.

Politieman Alex Murphy was een gelukkig man met een leuk gezin. Tijdens een gevaarlijke missie, waarin hij en zijn collega een drugsbende wilden oprollen, raakte Murphy dodelijk verwond. Door een smerig plan van OCP, werd de stervende politieman voorzien van robot-mechanica. De mens werd vervangen door de robot. In de eerste RoboCop-film draaide het om de innerlijke zoektocht van RoboCop naar zijn eigen identiteit. De cyborg vocht om tussen al het metaal zijn ‘mens-zijn’ en plaats in de wereld te vinden. Regisseur Paul Verhoeven wist de angst en pijn van een onzekere toekomst en zoektocht naar een eigen identiteit prachtig te verfilmen.

Het tweede deel, dat verfilmd werd door Irvin Kershner, ging meer richting pure actie. Van karakteruitdieping was geen sprake, de vervolgfilm deed meer denken aan een stripverhaal met een volwassen thema. Door het grove taalgebruik, drugsverslavingen, de cynische one-liners en het excessieve geweld was de prent een vermakelijke productie voor een ouder publiek. Ondanks het vrij vlakke, cartooneske karakter van de prent, was ‘RoboCop 2’ een waardige opvolger.

Het is stuitend om te zien dat alle kenmerken van de eerste twee delen helemaal ontbreken in ‘RoboCop 3′. Zoals gezegd is de film erg tam. De actie is erg teleurstellend, het acteerwerk zeer bedroevend en de plotwendingen zijn tenenkrommend. De afwezigheid van acteur Peter Weller laat al een belletje rinkelen. Weller kroop twee keer in het metalen harnas van Robocop, maar een derde keer sprak hem niet aan, de acteur Robert John Burke nam de hoofdrol over. Burke is door zijn matige spel en gebrek aan charisma, een zeer slap aftreksel van Weller’s versie van de cyborg. Ook vaste ‘RoboCop’-actrice Nancy Allen speelt slechts een korte tijd mee in deze film.

De cast bestaat uit zeer vlakke acteurs, die met hun stereotype spel niet veel toevoegen aan de prent. In combinatie met het saaie verhaal en het gebrek aan opwindend spektakel levert dat een vervelende film op.

‘RoboCop 3’ is niet gemaakt om de avonturen van de bikkelharde cyborg te continueren, maar om een nieuwe kinderfranchise aan te boren. Door alle volwassen onderdelen van de eerdere films weg te filteren, moet deze derde film kinderen aan zetten tot het kopen van RoboCop-merchandise. Het duurde dan ook niet lang voordat er allerlei prullaria, van dekbedovertrekken tot pyjama’s, op de markt gebracht werd.

‘RoboCop 3’ was de doodsteek voor een ijzersterk concept. De tekenfilm-, comicbook- en televisieserie die volgden waren slappe aftreksels van de originele eerste twee films. Jammer.

Frank v.d. Ven

Waardering: 1

Bioscooprelease: 22 september 1994