This Christmas (2007)

Regie: Preston A. Whitmore II | 117 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Delroy Lindo, Idris Elba, Loretta Devine, Chris Brown, Keith Robinson, Laz Alonso, Columbus Short, Sharon Leal, Lauren London, Lupe Ontiveros, Jessica Stroup, Mekhi Phifer, Regina King, David Banner, Ricky Harris, Ronnie Warner, Haskell V. Anderson III, Ambrosia Kelley, Javion S. Francis, Amy Hunter, Stacy Meadows, Brandon Fobbs, Mark Craig, Aviva June, Nicholas Harvell, Brandon T. Jackson, Shelina Wade, Denetria Champ, Garry G., Mirtha Michelle, Mark Craig, Garry Guerrier, Imia Fleur Edwards

Als de kersttijd weer aanbreekt, past ook het filmaanbod zich aan. In de bioscopen draaien familiefilms met een verbroederende boodschap en op televisie wordt een arsenaal aan belegen kerstfilms uit de kast getrokken om de mensen maar in de juiste stemming te brengen. En dus zien we elk jaar opnieuw ‘Home Alone’ (1990), ‘How the Grinch Stole Christmas’ (2000) en de talloze variaties op het aloude Dickens-verhaal ‘A Christmas Carol’ voorbijkomen. In de Verenigde Staten is het vaste prik om de klassieker ‘It’s a Wonderful Life’ (1946) uit te zenden en in ons eigen land hebben we sinds enkele jaren onze eigen sfeervolle en nostalgische familiefilms met ‘Kruimeltje’ (1999) en ‘Pietje Bell’ (2002). Regisseur Preston A. Whitmore II hoopt een nieuwe niche in de markt der kerstfilms te hebben gevonden door zich te richten op de kerstbeleving binnen een Afro-Amerikaanse familie. Zijn film ‘This Christmas’ (2007) onderscheidt zich echter vooral vanwege de talloze verhaallijnen, die eerder in een soapserie thuishoren dan in een familiefilm.

De feestdagen zijn traditioneel een moment om met de hele familie bij elkaar te komen. Dat geldt ook voor de Whitfields, die zich enkele dagen voor kerst verzamelen in de prachtige villa van moeder Shirley Ann ‘Ma’Dere’ Whitfield (Loretta Devine). Alle kinderen – en zelfs moeder – dragen een geheim met zich mee. De oudste zoon, Quentin (Idris Elba), is een rondreizend musicus die al vier jaar niet thuis is geweest. Dat hij er nu wel bij is met de kerstdagen, komt doordat hij op de vlucht is voor enkele agressieve schuldeisers. Zijn broer Claude (Columbus Short) heeft in het geniep het leger verlaten. Alsof dat nog niet alles is, blijkt hij getrouwd te zijn met de blanke Sandi (Jessica Stroup) en zij is zwanger van hun kind. Zussen Kelli (Sharon Leal) en Mel (Lauren London) hebben zo hun eigen sores. Kelli is een keiharde zakenvrouw die geen eigen leven heeft en zich daarom maar bemoeit met anderen. Mel is een eeuwige student, vooral omdat ze iedere keer zodra ze een nieuwe vriend heeft van hoofdvak wisselt. De oudste zus, Lisa (Regina King), doet haar best om de buitenwereld te laten denken dat ze gelukkig getrouwd is met Malcolm (Laz Alonzo), maar hij blijkt er buitenechtelijke affaires op na te houden. En dan is er nog de jongste, Michael (Chris Brown) die liefkozend ‘Baby’ wordt genoemd. Hij blijkt een carrière als zanger na te streven maar vreest een veto van zijn moeder die niet wil dat ook hij – net als zijn vader en oudste broer – met de noorderzon vertrekt.

Een baken van rust in deze wirwar aan intriges en persoonlijke drama’s is Joe Black (Delroy Lindo), die sinds het vertrek van Pa Whitfield de steun en toeverlaat is voor Ma’Dere. Lindo heeft eerder al bewezen een prettige en betrouwbare acteur te zijn en het is dankzij zijn stabiele performance dat deze film niet ten onder gaat aan zijn eigen overdaad. Ook muziek speelt een cruciale rol. Hoewel het allemaal wel erg zoetsappig is wat de immens populaire R ’n B-ster Chris Brown en gospelzangeres DeNetria Champ laten horen, verbindt juist de muziek deze film met Kerstmis. Laat de muziek weg en je hebt een film die zich op elk moment in het jaar af zou kunnen spelen. Regisseur Whitmore, die tevens het scenario schreef, heeft een aantal van de meest interessante Afro-Amerikaanse acteurs die er zijn om zich heen verzameld. Naast Lindo en Devine vallen vooral Idris Elba (‘American Gangster’, 2007) en Regina King (‘Ray’, 2004) op door hun overtuigende performance, maar ook de anderen scoren een ruime voldoende. In de bijrollen zien we onder anderen Mekhi Phifer, Ricky Harris en Keith Robinson. Het camerawerk in ‘This Christmas’ is van Alexander Gruszynski, die ondanks de beperkingen – de film werd hoofdzakelijk binnen gefilmd – er toch iets stijlvols van heeft weten te maken.

Het is jammer dat Whitfield zoveel laat liggen wat het script betreft. Hij neemt te veel hooi op zijn vork en bezwijkt bijna onder de druk van alle problematiek van de personages. Met alles wat er in deze film gebeurt zou je zo een heel seizoen van een soapserie kunnen vullen! Ook wijkt hij met enkele verrassende uitspattingen af van wat gangbaar is in kerstfilms. Op zich niet verkeerd, maar als je eerlijk bent hoort geweld eigenlijk niet thuis in een familiefilm… Desondanks is ‘This Christmas’ een vermakelijke film. De acteurs hadden zichtbaar plezier tijdens de opnamen (de laatste scène is daar een prachtig voorbeeld van) en dat stralen ze ook uit. Het acteerwerk is mede daardoor ook van een zeer behoorlijk niveau. ‘This Christmas’ zal zich hoogstwaarschijnlijk niet weten te nestelen tussen de Christmas evergreens, die elk jaar rond de feestdagen opnieuw worden uitgezonden. Daarvoor ontbreekt de magie die een film als ‘It’s a Wonderful Life’ bijvoorbeeld wel heeft. Maar wie eens wat anders wil zien met kerst, kan met ‘This Christmas’ best aardig uit de voeten.

Patricia Smagge