Winnie the Pooh: Blood and Honey (2023)
Regie: Rhys Frake-Waterfield | 83 minuten | horror | Acteurs: Craig David Dowsett, Natasha Tosini, Amber Doig-Thorne, Nikolai Leon, Richard D. Myers, Chris Cordell, Frederick Dallaway, Simon Ellis, Mark Haldor, Richard Harfst, May Kelly, Marcus Massey, Natasha Rose Mills, Jase Rivers, Danielle Ronald, Danielle Scott, Maria Taylor, Bao Tieu, Toby Wynn-Davies
Elke film begint met een idee. Dat hersenspinsel vormt de basis voor wat later zal uitgroeien tot een ervaring die talloze mensen moet emotioneren. Of het nu om een drama, komedie of detective gaat: het doel is om mensen te raken met je verhaal. Dat geldt ook voor horrorfilms. ‘Winnie the Pooh: Blood and Honey’ moet je angst aanjagen en je allerlei gevoelens laten ervaren die je liever niet voelt. Dat laatste is gelukt…
In ‘Winnie the Pooh: Blood and Honey’ zijn de goedaardige Winnie en Knorretje veranderd in bloeddorstige monsters, nadat hun baasje Janneman Robinson hen in de steek liet omdat hij ging studeren. Zonder voedsel moesten de vrolijke vriendjes zien te overleven in een desolaat bos. De hongerige wezens zijn uit op wraak. Winnie The Pooh is – mede door Walt Disney – een geliefde kindervriend geworden. Om deze vriendelijke beer in een monster te zien veranderen is geniaal bedacht.
Het eerste verhaal rond de beer dateert uit 1926. In 2022 verliepen de rechten van Disney om als enige partij films rond het personage te maken. Zonder toestemming mogen derden aan de slag gaan met de verhaallijn rond de boeken van auteur A.A. Milne. Regisseur Rhys Frake-Waterfield zag zijn kans schoon en ging met de franchise aan de slag (hij is ook bezig met iets soortgelijks rond Peter Pan).
Het idee om een kindervriend in een hels monster te veranderen is zoals gezegd geniaal. Helaas is de uitwerking van ‘Winnie the Pooh: Blood and Honey’ minder. Het budget is overduidelijk laag (als is het bos als decor prima), de cast onervaren en de kostuums zijn uitermate teleurstellend (lees: de lokale feestwinkel heeft een fijne omzet gehaald). Wat rest is een slimme marketingcampagne en een uiterst krukkige horrorfilm.
Alles aan deze film is amateuristisch: de getekende intro, het acteerwerk en de special effects. De soundtrack is nog wel aardig, maar daarvoor ga je niet naar de film. Deze film verdient geen grootste bioscooprelease. Frake-Waterfield is in moordtempo bezig om een vervolg af te ronden. Zonde van de tijd en energie. Oh bother…
Frank v.d. Ven
Waardering: 1.5
Bioscooprelease: 15 februari 2023