USB (2009)
Regie: Shutaro Oku | 95 minuten | drama | Acteurs: Junko Emoto, Namiko Hatori, Kentaro Kishi, Kazunobu Mineta, Kaori Momoi, Hideki Noda, Ren Ohsugi, Nao Omori, Marie Ono, Kazushi Watanabe
Een ongeluk met een kernreactor zorgt in een Japanse stad voor de nodige fall-outstraling, wat voor de bevolking de nodige gevaren met zich meebrengt. In deze stad woont Yuichiro. Yuichiro is een zesentwintigjarige man die nog altijd bij zijn moeder woont. Zijn vader is aan longkanker overleden en sindsdien lijkt Yuichiro niet veel aandacht meer aan zijn opleiding tot arts te besteden. Hij zit vast in een dagelijkse sleur. Hiernaast heeft hij ook grote schulden die hij niet kan afbetalen. Zijn schuldeiser dwingt hem in het handelen van drugs, maar ook dit levert niet genoeg geld op. Vervolgens adviseert een vriend hem om proefkonijn te worden bij een medisch experiment. Yuichiro gaat hiermee akkoord vanwege de grote beloning, alleen is dit experiment niet zonder risico’s.
Niet alleen is Yuichiro’s leven niet bepaald rooskleurig, hij heeft ook nog eens een vriendin, Mashimo, die zwanger is. Wat Mashimo ook probeert, Yuichiro geeft haar nauwelijks aandacht. De onheilspellende openingscredits van ‘USB’ zetten de toon, hoewel je werkelijk nog geen enkel idee hebt waar de film over gaat, weet je dat het geen komedie zal zijn. Het verloop van de film is relatief rustig, met uitzondering van een aantal excessieve geweldscènes. Zonder pardon worden er mensen door het kuitbeen of hoofd geschoten, dit wordt zo pontificaal in beeld gebracht dat je het zelf bijna voelt.De meest opmerkelijke scène bestaat uit een psychedelische beeldentrip over de kernexplosie. Onder begeleiding van een zware beat worden we voorzien van prachtige zwart-wit beelden van een paddenstoelwolk en een schokgolf die alles wegvaagt.
Het grote mankement aan ‘USB’ van de relatief onbekende regisseur Shutaro Oku, is het ontbreken van een duidelijk begin en einde van de film en daardoor ook het ontbreken van een begrijpelijke structuur. Hierdoor bevind je je dan wel als het ware in een levensfase van de hoofdpersoon maar krijgt de film geen vorm en blijft te vaag. Het wordt wel boeiender en beklemmender wanneer Yuichiro besluit met het wetenschappelijke experiment mee te doen maar dan zit er ook al driekwart van de filmduur op. Ook wordt het niet duidelijk of het nucleaire ongeluk tot een geïsoleerde en gecontroleerde omgeving heeft geleid. Hier worden alleen enkele toespelingen op gemaakt, maar nooit komt een afbakening van het gebied in beeld. Dit had de film net iets meer onderhuidse spanning kunnen geven, je zou je dan namelijk telkens afvragen wat er met het gebied zal gaan gebeuren.
Van de radioactieve stralingsgevolgen is overigens weinig te merken, alleen de bloeiende kersenbloesem geeft de mogelijke gevolgen van een dergelijke ramp weer. Een ecologische ramp die zich uit in de typische schoonheid van de Japanse kersenbloesem, alleen bloeit deze nu niet in het voorjaar maar in januari terwijl de sneeuwvlokjes al dwarrelend op de bloesem neerdalen. ‘USB’ zet een ongrijpbaar personage in een stad die te kampen heeft met de gevolgen van een nucleaire ramp maar slaagt er niet in om dit gegeven tot een boeiend geheel te maken.
Meinte van Egmond