Godzilla II: King of the Monsters (2019)

Recensie Godzilla II: King of the Monsters Cinemagazine Regie: Michael Dougherty | 132 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Kyle Chandler, Vera Farmiga, Millie Bobby Brown, Ken Watanabe, Ziyi Zhang, Bradley Whitford, Sally Hawkins, Charles Dance, Thomas Middleditch, Aisha Hinds, O’Shea Jackson Jr., David Strathairn, Anthony Ramos, Elizabeth Faith Ludlow, Jonathan Howard

Na ‘Godzilla’ (2014) en ‘Kong: Skull Island’ (2017) is ‘Godzilla II: King of the Monsters’ de derde film binnen het MonsterVerse (monsteruniversum) dat Warner Bros en Legendary Entertainment hebben gecreëerd. Het idee is een beetje afgekeken van Marvel en schept een wereld waarin verschillende legendarische monsters uit de filmgeschiedenis elkaar ontmoeten. Vooral voor de liefhebbers van de oorspronkelijke Japanse Godzillafilms zal dit werkstuk van Michael Dougherty een waar feest van herkenning zijn. ‘Godzilla II: King of the Monsters’ wordt namelijk bevolkt door een aantal van de meest legendarische creaturen uit de befaamde Toho-stal. Denk bijvoorbeeld aan de elegante en goedaardige reuzenmot Mothra (die in het begin van de film nog een gigantische rups is), de driekoppige draak King Ghidorah en het gevleugelde, uit vulkanisch vuur verrijzende reuzenreptiel Rodan.

Na de gebeurtenissen uit ‘Godzilla’ weet de geheime organisatie Monarch inmiddels dat de menselijke dominantie op aarde niet langer onomstreden is. De monsters die we in die film en in ‘Kong: Skull Island’ zien blijken namelijk lang niet de enige Titans te zijn die op aarde rondwaren. Monarch denkt de zaken onder controle te hebben door de wezens, die ook voorkomen in de eeuwenoude mythes van oude culturen, in een soort sluimerslaap te houden. Oppermonster Godzilla is inmiddels van de radar verdwenen. De ellende begint als ecostrijder Alan Jonah (Charles Dance) het plan opvat om de Titans los te laten op de mensheid. Het doel: de natuurlijke balans herstellen en de menselijke overexploitatie van de planeet tegengaan. Als ze met behulp van een door wetenschapper Emma Russell (Vera Farmiga) ontwikkeld apparaat het gargantueske, driekoppige schepsel Monster Zero/King Ghidorah uit het poolijs bevrijden, zetten Jonah en zijn trawanten een keten van vernietigende gebeurtenissen in gang. Aan Godzilla de taak om zijn status van koning der monsters te heroveren en de door Ghidorah geïnstigeerde verwoestingen te stoppen.

Het zal weinig verbazing wekken dat ‘Godzilla II: King of the Monsters’ niet de film is voor kijkers die op zoek zijn naar een gelaagd, subtiel en ijzersterk verhaal, een diepgaande en gestructureerde plot of complexe menselijke personages. De familieperikelen van het gezin Russell worden wel ingezet als een vehikel om ook de menselijke beslommeringen wat dramatiek en gewicht mee te geven, maar die poging slaat grotendeels dood. De verhaallijn krijgt net wat te veel aandacht, terwijl de menselijke karakters niet zo sterk zijn als in de voorganger ‘Godzilla’ het geval was. De pogingen om ‘Godzilla II: King of the Monsters’ te voorzien van een flinke scheut humor gaan grotendeels de mist in. De grappen zijn veelal flauw, plat en tamelijk smakeloos.

Het zijn dan ook de reuzenbeesten die tegelijkertijd de essentie en grote kracht vormen van deze spektakelprent. Waar ‘Godzilla’ nog redelijk ingetogen zocht naar een delicate balans tussen bombastische monsterelementen en menselijk drama, trekt ‘Godzillla II: King of the Monsters’ alle registers open. De makers hebben het belangrijkste kritiekpunt op de eerste film, namelijk dat Godzilla en zijn monsterlijke opposanten te weinig schermtijd kregen, duidelijk in hun oren geknoopt. De eerste reuzenmonsters verschijnen al snel in beeld, terwijl ook het titelwezen redelijk vroeg en veelvuldig zijn opwachting maakt. Het resultaat is spectaculair en bij vlagen visueel overweldigend, zeker als je de film bekijkt op een groot scherm. De stevig op elkaar inbeukende en alles wat op hun pad komt vermorzelende CGI-schepsels zijn van een vrijwel ongeëvenaarde kwaliteit en stelen waarlijk de show. Vooral de driekoppige reuzendraak King Ghidorah en het titulaire monster zien er fantastisch uit. De gevechten tussen deze twee majestatische giganten om de algehele monsterheerschappij staan garant voor spetterend popcornvermaak van de bovenste plank. De overige monsters vormen, onder leiding van Mothra en Rodan, een uitstekende supportcast. Inhoudelijk gaat de film ook in op de rol van zowel de mensheid als de reuzenmonsters. Zijn de gigantische organismen, ondanks hun aanvankelijk destructieve invloed, de brengers van een hernieuwde balans binnen de door ons zo ernstig verstoorde natuurlijke systemen? En kan de mens zijn angst, wantrouwen en vernietigingsdrang afwerpen om in harmonie met de herrezen oertitanen te leven?

Het is glashelder dat ‘Godzilla II: King of the Monsters’ gemaakt is door en voor rasechte fans van de oorspronkelijke Godzilla-franchise. Het uiterlijk van de creaturen, de muziek en geluiden die de entree van de diverse fanfavorieten inluiden, de verwijzingen naar de Japanse oorsprongsverhalen, het zijn allemaal elementen die precies de juiste snaar raken bij de ware liefhebber van de betere monsterfilm. Hoewel het een beetje jammer is dat er bij wijze van compromis wat veel ruimte is ingeruimd voor matig uitgewerkte mensenperikelen, is ‘Godzilla II: King of the Monsters’ toch grotendeels wat je wilt en verwacht als liefhebber van de reusachtige zeehagedis: een spectaculair schouwspel boordevol episch aandoende monstergevechten.

Frank Heinen

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 30 mei 2019
Digital Download-release (iTunes & Pathé Thuis): 18 september 2019
VOD-release: 2 oktober 2019
DVD, blu-ray en 4K UHD-release: 2 oktober 2019