The Haunting of Molly Hartley (2008)
Regie: Mickey Liddell | 82 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Haley Bennett, Jake Weber, Chace Crawford, Shannon Woodward, Shanna Collins, AnnaLynne McCord, Marin Hinkle, Nina Siemaszko, Josh Stewart, Jessica Lowndes, Randy Wayne, Jamie McShane, Ron Canada, Kevin Cooney, Ross Thomas
Tienersterren laten zich maar wat graag afslachten in een horrorfilm als het hun carrière ten goede komt. Vooral in de jaren negentig en het daaropvolgende decennium schieten de horrorfilms – veelal remakes van klassiekers uit de jaren zestig, zeventig en tachtig – als paddenstoelen uit de grond. Zijn het geen remakes, dan wordt er op de een of andere manier wel een draai aan gegeven zodat het lijkt alsof we hier met een gouwe ouwe te maken hebben. ‘The Haunting of Molly Hartley’ (2008) bijvoorbeeld heeft een titel die zo uit de jaren zeventig had kunnen komen. Thematisch kent de film overeenkomsten met ‘Rosemary’s Baby’, Roman Polanski’s klassieker uit 1968. Helaas gaan de vergelijkingen verder mank, want ‘The Haunting of Molly Hartley’ is verre van een klassieker. Sterker nog, deze matte thriller – want horror mag je het eigenlijk niet noemen – ben je zó weer vergeten.
De film opent met een flashback naar 1997. We zien een jonge vrouw dolen door een bos. Ze hoort stemmen en is verward. Een reeks briefjes leidt haar naar een hut waar haar vriend op haar wacht. Maar haar vader wil niet dat ze met de jongen omgaat en sleurt haar zijn truck in. Compleet hysterisch rijdt hij hen beide de dood in. Flash forward naar de huidige tijd. De zeventienjarige Molly Hartley (Haley Bennett) is onlangs met haar vader (Jake Weber) verhuisd. Ze maken een nieuwe start na een traumatische gebeurtenis rond Molly’s moeder (Marin Hinkle), die sindsdien zit opgesloten in een psychiatrische inrichting net buiten de stad. Op haar nieuwe school maakt Molly wat aarzelend nieuwe vrienden. Bijbelfreak Alexis (Shanna Collins) bijvoorbeeld, die zich een beetje aan haar opdringt, en de rebelse Leah (Shannon Woodward). Maar Molly is vooral geïnteresseerd in de hunk van de klas, Joseph (Chace Crawford). Haar belangrijkste zorg is momenteel echter de aanvallen die ze krijgt. Ze hoort stemmen, hyperventileert, krijgt spontane bloedneuzen en heeft waanbeelden. Altijd speelt haar moeder een prominente rol in die hallucinaties. Om te leren omgaan met haar psychische problemen heeft ze gesprekken met de hulpverleenster van de school, mevrouw Emerson (Nina Siemaszko). Iedereen lijkt het beste met haar voor te hebben, maar zijn ze wel te vertrouwen?
‘The Haunting of Molly Hartley’ wordt gepresenteerd als horrorfilm, maar echt schokkend wordt deze matte tienerthriller nooit. Slechts sporadisch is het spannend te noemen wat Molly overkomt. De film heeft bovendien veel tijd nodig om op gang te komen. Dat de film maar nooit echt spannend of eng wordt, komt mede doordat het allemaal oogt alsof we hier op de set van ‘High School Musical’ beland zijn – met de bijbehorende tienersterretjes in de hoofdrollen. Je kunt ze niet serieus nemen. Maar laten we daar voor het gemak even doorheen kijken en ons richten op de positieve kanten aan deze film. De plot mag dan niet het meest originele idee zijn, het biedt zeker perspectieven en regisseur Mickey Lidell weet een aardige mysterieuze sfeer op te bouwen rond zijn hoofdpersonage. Eigenlijk is de figuur Molly Hartley het enige interessante aspect aan deze film, vooral omdat actrice en zangeres Haley Bennett haar heel behoorlijk vertolkt. En dat is een verdienste, zeker omdat het niveau van de overige acteurs matig is. Helaas wordt de enigszins veelbelovende premisse verre van optimaal uitgewerkt. Zeker in de tweede helft van de film stapelen de onwaarschijnlijkheden zich op; ze mondden bovendien uit in een potsierlijk slotakkoord dat het kleine beetje krediet dat de film had verdiend in één keer teniet doet.
Een matte thriller voor tienermeisjes, dat is ‘The Haunting of Molly Hartley’. Nauwelijks spannend te noemen en zeker niet eng. De tegenstelling God versus Satan, die hier centraal staat, weet in Amerika misschien de mensen te boeien, maar aan deze zijde van de oceaan doet het ons niet zo veel, zeker niet als het zo vlak wordt uitgewerkt als hier, met een werkelijk tenenkrommend einde. Het enige lichtpuntje is de jonge Haley Bennett, die gezien het matige materiaal waarmee ze moest werken, een puike prestatie levert. Maar zij kan niet voorkomen dat ‘The Haunting of Molly Hartley’ een film is die je het liefst zo snel mogelijk weer vergeet.
Patricia Smagge