Caché (2005)

Regie: Michael Haneke | 117 minuten | drama, thriller | Acteurs: Daniel Auteuil, Juliette Binoche, Maurice Bénichou, Annie Girardot, Lester Makedonsky, Bernard Le Coq, Walid Afkir, Daniel Duval, Nathalie Richard, Denis Podalydès, Aïssa Maïga, Caroline Baehr, Christian Benedetti, Philippe Besson, Loic Brabant

De traagheid van het alledaagse bestaan, een stroeve huwelijksrelatie, een reeks onheilspellende boodschappen, dat is het materiaal dat Michael Haneke ons aanreikt om kennis te maken met Georges Laurent, een ietwat afstandelijke maar niet onsympathieke man. Zijn huwelijk met Anne (Juliette Binoche) verloopt volgens het stramien dat vele veertigers volgen; stilzwijgend lijken de twee hun rol van minnaar voor die van gezinslid te hebben ingeruild, waarbij de intimiteit langzaam is weggesijpeld. Logisch dus dat de relatie op scherp wordt gezet wanneer die intimiteit opnieuw moet worden gezocht. Georges wordt als gevolg van de toegestuurde tekeningen en videobanden (zie ‘Lost Highway’) namelijk met een jeugdherinnering geconfronteerd die hij zijn vrouw nooit heeft meegedeeld.

Haneke zit zijn acteurs – een redelijke Auteuil en een ingetogen, maar intense Binoche – dicht op de huid om hun relatie te ontleden. Akelig traag wordt ons duidelijk dat wat een thriller lijkt een huwelijksdrama is en uiteindelijk zelfs een sociaal-realistische film, met Georges en de Algerijnse wees Majid (Maurice Bénichou) als middelpunt van een actueel probleem, de relatie tussen autochtone westerlingen en immigranten. Haneke durft moralist te zijn in ‘Caché’ en wat let hem? Het vooruitzicht van een al te hybride film misschien. Die klip weet de regisseur nog te omzeilen, met verrassende wendingen, een verraderlijk laag tempo en een vlijmscherpe, bijna existentialistische analyse van de menselijke natuur. Haneke doet zijn best het beeld van de materiële wereld intact te laten, terwijl de intermenselijke ineenstort – Georges blijft bijvoorbeeld gewoon tv kijken terwijl Anne er net is achtergekomen dat hun zoon Pierrot (Lester Makedonsky) wordt vermist.

De moraal van het verhaal? Hoe jong je ook bent, je mag de toekomst van een ander mens niet vernietigen. Misschien nog iets nauwer: vertrouw elkaar. Ontluisterend is de ontmaskering van Georges in dat licht, waarvoor Haneke rauwe beelden gebruikt. Toch is ‘Caché’ een toegankelijke film, met name door het herkenbare gedrag van Georges, een westerse ‘everyman’. ‘Caché’ is misschien net iets teveel thriller geworden; de plot stuurt voortdurend aan op whodunitmomenten terwijl de motieven belangrijker zijn. Het duurt echter lang voor die zich ontbolsteren en Haneke laat kansen liggen om zijn karakters en hun beweegredenen nog verder uit te diepen. Goed genoeg, maar had beter gekund is het eindoordeel daarom over een film met een beklijvende boodschap.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 2 februari 2006