Henri (2013)
Regie: Yolande Moreau | 103 minuten | drama | Acteurs: Pippo Delbono, Miss Ming, Jackie Berroyer, Simon André, Lio, Gwen Berrou, Brigitte Mariaulle, Yolande Moreau, Serge Larivière, Alexis Meigneux, Marie-Claire Alpérine, David Amelot, Lothar Bonin, Martian Bourlart
Een echtpaar, Henri en Rita, runt in een klein Belgisch dorpje een bescheiden café-restaurant. Zij is een prachtige vrouw, die het aan aandacht van mannelijke klanten niet ontbreekt, boordevol levenslust en sociaal. Hij is ingetogen en doet zijn werk zonder al te veel enthousiasme. Het huwelijk lijkt het stadium ‘sleur’ allang gepasseerd te zijn. Wanneer Rita plotseling overlijdt – veel te jong natuurlijk -, staat Henri er alleen voor. Met zijn ziel onder zijn armen grijpt hij de fles, maar dochter Laetitia raadt hem aan een ‘witte vlinder’ in te huren, een verstandelijk gehandicapte. Die werkkrachten zijn niet duur, en na een korte inwerkperiode zou Henri samen met deze hulp het café lopende moeten kunnen houden. Enter Rosette (Miss Ming).
Rosette is een jonge vrouw van in de dertig, die in een instelling op loopafstand van Henri’s bar woont. Haar handicap is niet dermate ernstig dat ze niet kan functioneren, het lijkt een goede match, dus vol goede moed start zij haar nieuwe baan. Rosette hoopt dichterbij een ‘normaal’ bestaan te kunnen komen. In het zwembad gluurt ze zonder schaamte naar een vrijend stel en al snel is duidelijk dat ze verlangt naar romantiek. Die verlangens projecteert ze onbeschroomd op haar – ietwat lompe – baas. Kan hij haar geven waar ze zo naar hunkert? En wat betekent Rosette eigenlijk voor Henri?
‘Henri’ is de tweede speelfilm van de vooral als actrice bekende Yolande Moreau (haar debuut, ’Quand la mer monte’, 2005, maakte ze samen met Gilles Porte). Bepaald een riskante onderneming: het uitgangspunt – een relatie tussen een alcoholistische vijftigplusser en een verstandelijk gehandicapte jonge vrouw – vereist immers een verfijnde behandeling, maar de Belgische filmmaakster weet gelukkig perfect de balans te vinden. Het resulteert in een film die nergens onaangenaam of neerbuigend aanvoelt, ondanks het delicate thema. Moreau zet niet het titelpersonage centraal, maar focust vooral op Rosette, en wordt daarin ondersteund door de voortreffelijke acteerprestatie van Miss Ming. Ondanks de minimale dialogen weet de kijker toch precies hoe Rosette zich voelt. Hoewel Henri minder een open boek is, weet acteur Pippo Delbono van de caféhouder wél een mens van vlees en bloed te maken, een man die vastzit in gewoontes maar ontvankelijk is voor verandering. Ondanks al zijn gebreken ga je je als kijker aan hem hechten.
Moreau houdt ook van haar personages en dat betaalt zich uit in een gevoelig, hoopvol portret van twee eenzame mensen die verlangen naar een andere, betere invulling van het leven. De symboliek had ietsje minder gemogen en de film is misschien een tikkeltje te lang, maar de prachtige enscenering maakt heel veel goed. De scène met de vitrage in de hotelkamer is alleen al een gouden vondst. Een mooie, oprechte en tedere film.
Monica Meijer
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 6 februari 2014
DVD-release: 21 oktober 2014