Superman III (1983)

Regie: Richard Lester | 125 minuten | actie, komedie, avontuur, fantasie | Acteurs: Christopher Reeve, Richard Pryor, Jacky Cooper, Marc McClure, Annette OToole, Annie Ross, Pamela Stephenson, Robert Vaugh, Margot Kidder, Gavan OHelihy, Nancy Roberts, Grahan Stark, Henry Woolf, Gordon Rollings, Peter Wear    

‘Is it a bird? Is it a plane? No, it’s Superman!’ Sinds de jaren dertig is Superman een fenomeen. De man van staal redt sinds jaar en dag de aarde van diverse rampen. Of het nu een aanval is door terroristen met slechte bedoelingen of een natuurramp. Als stripheld verrichtte hij zijn spectaculaire daden met een natuurlijk elan. Een raket tegenhouden, mensen uit een ontploffend chemische fabriek redden en voorkomen dat een meteoriet de aarde verplettert, het is Superman nooit te veel.

Als karakter blijkt Superman veelzijdig genoeg om de tand des tijds te doorstaan. Want nog steeds staan mensen in de rij voor Superman. Recentelijk voor de jonge, atletische Brandon Routh als de man van staal. Maar ook in televisieseries ‘Smallville’ met Tom Welling en ‘Lois and Clark, The New Adventures Of Superman’ met Dean Cain. Het is met name zijn dubbelleven wat van Superman een held van vandaag maakt. Zijn alterego Clark Kent is een serieuze verslaggever die zijn liefde voor collega Lois Lane niet durft uit te spreken. Zo stoer en trefzeker als hij is eenmaal in zijn strakke Superman-pak, zo onzeker en gevoelig is hij als Clark. De ene minuut redt de man met de cape de stad Metropolis van de ondergang, een minuut later is hij weer de schuchtere, nederige verslaggever. En daar zitten de grote verschillen in de diverse verfilmingen van deze held.

In ‘Superman III’ heeft Christopher Reeve – in 1983 althans – het lichaam passend bij de rol van een atletische held. Hij is breed, stoer en mannelijk. Zijn Superman staat in schril contrast met zijn Clark Kent-vertolking. Zet Reeve een bril op en trek hem een colbert aan, maar het maakt hem niet geloofwaardig als Clark Kent. Hij lijkt eerder een kogelstoter die zich voor de gelegenheid netjes heeft aangekleed. En het blijft lachen, gieren, brullen bij de smoezen die hij verzint om zich uit de weg te kunnen maken om zich te transformeren tot Superman. Nog grappiger is het feit dat niemand de overeenkomsten ziet tussen de twee mannen. Ook daarin weet Reeve niet te overtuigen. Echter, de meningen over Reeve lopen uiteen. Maar dat is dezelfde discussie als wie de beste James Bond is.

Wat ‘Superman III’ ook niet mee heeft, is de kwaliteit van de stunts. Superman vliegt naar rechts, Superman vliegt naar links, Superman vliegt omhoog. Zo simpel is het gelukkig niet, maar in vergelijking met de bombastische scènes waarmee de Superman-held van vandaag omringd is, lijkt deze verfilming meer een comedy dan die waar het wel en wee van de grote held centraal staat. De verwachtingen van een echte Superman-verfilming zijn helaas niet ingelost.

Eline Lubberts