Haai Five – SeeFood (2011)

Regie: Aun Hoe Goh | 89 minuten | animatie, avontuur, komedie, familie

In het inmiddels overbevolkte subgenre animatiefilms die zich onder water afspelen (‘Finding Nemo’, ‘Shark Tale’, ‘Sammy’s avonturen’) is ‘Haai Five’ (internationale titel ‘SeeFood’) op het eerste gezicht geen film waar je warm voor hoeft te lopen. Maar wanneer je bedenkt dat het een animatiefilm uit Maleisië is, wekt dat toch interesse op. ‘Haai Five’ werd tijdens het filmfestival van Cannes in 2011 succesvol ondergebracht bij internationale distributeurs, die allen onder de indruk waren van de hoge kwaliteit van de CGI. Jammer genoeg is dat – samen met de vaak grappig vertaalde titel (in het Duits kreeg ie bijvoorbeeld de leuk gevonden naam ‘Fischen Impossible’) het enige dat er uitspringt. Het verhaal van ‘Haai Five’ is onsamenhangend, de dialogen slaan vaak kant noch wal en de voice-over is ronduit irritant.

De plot van ‘Haai Five’ gaat over twee vrienden. Julius, een witte haai, en Pup, een bamboehaai. Iedereen in de zee is bang voor Julius, omdat hij hen zou zien als prooi, maar in werkelijkheid bestaat het dieet van de gevaarlijke zeebewoner uit… autobanden. Pup heeft de laatste tijd wel wat anders aan zijn hoofd dan de maaltijden van zijn beste vriend. Hij heeft gezien hoe stropers haaieneieren geroofd hebben en voelt zich daar erg terneergeslagen door. Wanneer hij hoort van schildpad Mirtle, de verteller van het verhaal, dat hij kan ademen op het land, besluit hij heldhaftig zijn ongeboren soortgenoten te gaan redden. Hij wordt in zijn gevaarlijke plan aangespoord door Spin, de reuzenmanta, die een onduidelijke deal heeft gesloten met de onderwereld van de zee, bevolkt door griezels en monsters. Ondertussen probeert Octo de Octopus Julius kwijt te raken. De verdwijning van Pup komt dan ook als geroepen, want Julius wil zijn vriend natuurlijk terughalen. Octo is nogal een knutselaar en heeft een onderzeeboot omgetoverd in een robot, waarin Julius plaats kan nemen en zo met behulp van drie andere vissen, die fungeren als zijn handen en voeten, aan land kan komen.

Dat ‘Haai Five’ zo onsamenhangend is, kan niet anders dan het resultaat zijn van het overmatige gekopieer van andere animatiehits. In de kippen met wie Julius het aan land aan de stok krijgt herkennen we de kleigeanimeerde figuren uit ‘Chicken Run’, maar ze hebben ook wel iets pinguins-van-Madagascars over zich. Julius lijkt de tweelingbroer van Lenny uit ‘Shark Tale’, en de morele boodschap van het destructieve karakter van de vervuilende mens zagen we al in ‘Sammy’s avonturen: De geheime doorgang’. De film springt van verhaallijn naar verhaallijn, zonder dat de spanning van een onafgemaakt subplot er in blijft. De dialogen voelen geforceerd aan en dienen vaak alleen als bruggetje naar een volgende scène. Daarnaast komt het verhaal erg traag op gang en weten de makers ook later in de film de aandacht niet vast te houden. Afgezien van de tip-top animatie, waarmee de onderwaterwereld kleurrijk op het scherm getoverd wordt, is er weinig om ‘Haai Five’ aan te bevelen.

Monica Meijer

‘Haai Five’ verschijnt donderdag 25 oktober 2012 op DVD en blu-ray.