Perfect Hideout (2008)

Regie: Stephen Manuel | 93 minuten | actie, thriller, komedie | Acteurs: Billy Zane, Cristian Solimeno, Melinda Y. Cohen, Scarlett Sabet, Sabine Ackermann, Cornell Adams, Lennard Bentzgen, Ken Bones, Dennis Chmelensky, Christian Ernsdorfer, Marcel Harrell, David Lake, Mathis Landwehr, Volker Litwin, Niklas Primbas, Axel Wedekind, Volkram Zschiesche

‘Perfect Hideout’ begint met een onhandige overval van kruimeldief Nick (Christian Solimeno) op een klein benzinestation. Een agent vindt er per ongeluk de dood en Nick en zijn vriendin Celia (Melinda Y. Cohen) slaan op de vlucht. De zaken lopen al helemaal uit de hand als het stel een villa binnenvalt en de heer des huizes, Victor (Billy Zane), gijzelt. De politie komt hen al snel op het spoor en omsingelt het pand. De twee kunnen geen kant op en of dat allemaal nog niet erg genoeg is blijkt de coole Victor ook nog zijn verborgen kant te hebben. Hier weet het verhaal je zowaar even bij de les te betrekken. Voor even helaas, want dat krediet is snel weer op.

De film heeft de aankleding van een haastig geproduceerde formulefilm. Het decor – ergens in Duitsland – staat met slechts Engels sprekende mensen al vanaf het begin aan op losse schroeven. De villa heeft zo weinig uitstraling dat het eerder een belemmering voor potentiële spanning is dan dat het ook maar ergens voor de juiste sfeer zorgt. Het verhaal en de acteurs hebben iets te compenseren, maar met de enige boeiende twist aan het begin en de wat vreemd acterende Zane als discutabel stokpaardje komt daar niet veel van terecht.

Het acteerwerk vormt zelfs een flink knelpunt, want niemand met dialoog slaagt er in overtuigend over te komen. Vooral van Zane zijn we beter gewend. De koude en afstandelijke houding, tezamen met wat hautain gedrag, vormt doorgaans zijn charme, maar dat komt hier nauwelijks uit de verf. Zane lijkt voornamelijk op een parodie van zijn bekende rolletjes en zijn personage is net zo ongrijpbaar als ongeloofwaardig. De dialogen zijn bovendien van zo’n niveau dat je je überhaupt kan afvragen wat er van de spartelende acteurs verwacht kan worden.

De op zich simpele plot maakt het zich bij vlagen nodeloos moeilijk. Wat uitstapjes naar persoonlijke intriges stranden vaak in de leegte en zijn daarmee eerder een onwelkome verwarring dan een waardevolle toevoeging. Clichés vormen in de gatenkaas van ‘Perfect Hideout’ overigens de sleutel naar begrip, want intrigerend wordt het nergens. Tel bij deze missers wat cartooneske figuren, lauwe emoties en vergezochte relaties op en de film is compleet.

Het (Amerikaans) Engels van de Duitsers blijkt overigens prima. Behalve dat van Zane misschien, maar die heeft wel zo’n mooi accentje. Het heeft alles weg van een parodie. Bij vlagen is het zo best vermakelijk, maar altijd om de verkeerde redenen. Het is jammer, want de film kent ondanks de clichés en ongeloofwaardigheden toch wat aardige uitgangspunten. Die worden hier allemaal om zeep geholpen.

David Croese