Somewhere (2010)

Regie: Sofia Coppola | 98 minuten | drama | Acteurs: Stephen Dorff, Chris Pontius, Michelle Monaghan, Elle Fanning, Laura Ramsey, Robert Schwartzman     

In ‘Somewhere’, de vierde film van Sofia Coppola, volgen wij het leven van acteur Johnny (Stephen Dorff) die een nogal leeg bestaan leidt in het beroemde Chateau Marmont. Hij lijkt zijn leven vooral te vullen met drank en vrouwen. Wanneer zijn ex zijn dochter bij hem achterlaat, wordt hij gedwongen om niet langer alleen voor zichzelf te leven en komt hij tot het hesef dat er meer in het leven is dan feesten alleen.

In alle films van Sofia Coppola ligt het tempo niet bepaald hoog. De regisseur neemt lang de tijd om mooie plaatjes te schieten en laat scènes lang doorgaan om ze een dromerig gevoel mee te geven. Maar in ‘Somewhere’ begint dit gebrek aan snelheid voor het eerst echt te irriteren. Al in de eerste scène laat ze Dorff vier rondjes in zijn auto scheuren, terwijl we de boodschap na één rondje ook al hadden begrepen. In het eerste half uur van de film wordt er vooral veel gerookt en weinig gepraat. Waar dit in ‘Lost in Translation’ wel werkte, omdat Bill Murray het soort acteur is die ook met weinig tekst de aandacht weet vast te houden, werkt het in ‘Somewhere’ vooral op de zenuwen. Het is een dappere beslissing van Coppola om Dorff, die toch niet bepaald bekend staat als karakteracteur, te kiezen voor de rol, maar helaas heeft hij gewoon de vaardigheden niet om met weinig tekst een interessant personage neer te zetten. Daarbij voelt de boodschap dat het Hollywoodbestaan van acteurs als Johnny zo leeg is, een beetje geforceerd aan. Coppola had hier geen half uur voor uit hoeven trekken, want we begrepen haar punt al na tien minuten.

Het grote omslagpunt in de film komt wanneer Johnny’s dochter Cleo in het verhaal komt. Dit meisje, gespeeld door de getalenteerde Elle Fanning, vormt het hart van de film. Na het trage eerste halfuur brengt zij de nodige levendigheid in de film. Fanning en Dorff hebben een natuurlijke chemie als vader en dochter, waardoor hun relatie zeer geloofwaardig overkomt. Ook ‘Jackass’ Chris Pontius is een pluspuntje als de comic relief brengende vriend van Johnny. Helaas zakt de film met het vertrek van Cleo naar zomerkamp weer in.

‘Somewhere’ is uiteindelijk een matige film van de getalenteerde Sofia Coppola. Wat ze in deze film probeert te doen heeft ze al eerder en beter gedaan in ‘Lost in Translation’ en ‘Marie Antoinette’. Waar ze daar de vervreemding van haar personages met de wereld om hen heen en hun eenzaamheid zo geloofwaardig in beeld wist te brengen, irriteert dit in ‘Somewhere’ vooral.

Dit komt ook omdat ‘Somewhere’ veel overeenkomsten heeft met Coppola’s laatste twee films, en dat sinds ‘Lost in Translation’ elke film minder goed is dan de vorige. Voor iedereen die een fan van Coppola is geworden na het zien van dat meesterwerk zal ‘Somewhere’ toch vooral een teleurstellende ervaring zijn.

Sylvia Bakker

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 14 april 2011