Train (2008)
Regie: Gideon Raff | 92 minuten | horror, thriller | Acteurs: Thora Birch, Gideon Emery, Kavan Reece, Derek Magyar, Gloria Votsis, Todd Jensen, Vladimir Vladimirov, Koyna Ruseva, Valentin Ganev, Ivan Barnev, Nikolay Mutafchiev, Zahary Baharov, Bolt Birch, Miroslav Emilov, Velislav Pavlov, Mike Straub, Shelly Varod
Net zoals de slasher eind jaren tachtig lijkt de martelporno van ‘Saw’ en ‘Hostel’ nu al ten onder te gaan aan haar eigen succes. Het ene na het andere martelspektakel wordt op de jeugdige doelgroep losgelaten, waarbij zo langzamerhand de films het steeds meer moeten hebben van een ‘gimmick’. U weet wel, een trucje om de film net even iets anders eruit te laten zien dan de rest van de eenheidsworst. Net zoals Jason uiteindelijk naar de ruimte werd geschoten en Freddy het steeds meer van slechte one-liners moest hebben, zo beginnen ook de ideeën bij de ‘Saw’ klonen op te raken. In het geval van ‘Train’ verplaatste men de actie naar een -u voelt hem al aankomen- trein, want zo’n film hadden we nog niet…
Dat dit per voorbaat al een zwak concept oplevert spreekt voor zich, want het laat immers weinig ruimte over voor creativiteit. De film dient immers verkocht te kunnen worden aan de jonge consumentjes en die blieven geen originaliteit. En dus worden we wederom getrakteerd op een oppervlakkig groepje jongeren dat haar tijd doorbrengt met feesten, zuipen en afgeslacht worden, want dat is het enige waarmee jongeren zich in de ogen van de producenten kunnen identificeren. Dat het slachtvee daarbij inwisselbaar is met elke andere cast spreekt eveneens voor zich, want heel veel meer dan te liggen en doodbloeden hoeven de knappe koppies niet te doen. Helaas blijkt dit al een te hoge opgave, want al het gemartel overtuigt voor geen meter. Of u moet willen geloven dat wanneer iemand nota bene een complete drilboor in zijn borstkas geramd krijgt, hij slechts reageert met wat ongemakkelijk gesputter. Maar wacht, de film mag natuurlijk niet té ongemakkelijk worden, dat vindt de doelgroep niet leuk. Nee, wel een hoop gemartel en overig geweld, maar geen ongemakkelijke scènes die ons met een naar gevoel opzadelen of ons dwingen om kritisch naar onszelf te kijken. Het moet ten slotte wel leuk blijven.
Het enige dat ‘Train’ nog wat ‘kwaliteit’ (en dat is een gewaagde woordkeuze) meegeeft, is het feit dat de productie er op zich erg verzorgd uitziet. Door helemaal naar Bulgarije af te reizen wist men goed waar voor zijn geld te krijgen en dus oogt het budget van de film een stuk meer dan het waarschijnlijk was. Iets anders dan enkele zeer pijnlijke slachtscènes levert dit echter niet op, want hoe professioneel de film er ook mag uitzien, het kan niet voorkomen dat u tegen het einde van de film moeite moet doen om uw ogen open te houden. Aanvankelijk willen de martelscènes nog wel boeien, hoe onorigineel ook, maar al vlug blijkt dat er weinig meer in zit. De grote onthulling dat het hier om illegale orgaansmokkel gaat ziet u namelijk al vanaf de eerste scène aankomen en het verhaal levert dus weinig schokkende wendingen op. Hetzelfde geldt voor het verloop van de film, want wanneer het merendeel van de jongeren is afgeslacht, volgt er slechts een schijnbaar eindeloze ontsnappingsscène, waarbij je allang aanvoelt dat het allemaal goed gaat aflopen.
‘Train’ is daarmee een van de vele imitaties geworden van het oh zo populaire ‘Saw’ en ‘Hostel’. Het zal voorlopig ook niet de laatste zijn. Zelfs de gimmick valt uiteindelijk tegen: ‘Midnight Meat Train’ speelde zich ook af op een trein en liet zien dat je keiharde actie kunt combineren met een ijzige sfeer en originele wendingen. Dat maakt ‘Train’ dus definitief tot eenheidsworst.
Sander Colin