Histoire d’O deel 2 – Histoire d’O: Chapitre 2 (1984)

Regie: Éric Rochat | 105 minuten | drama, erotiek | Acteurs: Sandra Wey, Rosa Valenty, Manuel de Blas, Carole James, Eduardo Bea, Rubén Blanco, Christian Cid, Tomás Picó, Alicia Príncipe, Frank Sussman, Frank Braña, Walter Finley, Emilio Linder, Elmer Modling, Luis Suárez, Irene Teppa

Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Het vervolg van het soft-erotische ‘Histoire d’O’ uit 1975 heet simpelweg ‘Histoire d’O deel 2’. Je verwacht dan dat deel 2 naadloos aansluit op deel 1 qua stijl, toon en esthetiek. Deel 2 lijkt echter in niets op de voorganger, behalve dan dat ook hier de fotografe Odile (O) het stralende middelpunt is. Belangrijkste vraag is dan: is deel 2 al net zo beroerd als deel 1?

Wel als het gaat om de plot, want ook het verhaal van deel 2 stelt niks voor. De hulp van O wordt ingeroepen om het gezin van ene Pembroke seksueel te knakken. Industrieel Pembroke komt met vrouw en twee volwassen kinderen naar het Franse landhuis van O om daar een zakendeal aan te gaan. Zijn concurrenten willen dit voorkomen. Hoe kan dat beter dan door een flink seksschandaal.

In de loop van de film blijkt het doel van O veel nobeler dan haar oorspronkelijke opdracht. Ze zorgt ervoor dat de gezinsleden stuk voor stuk seksueel ontwaken. Dochterlief heeft dezelfde sm-voorkeuren als O, zoonlief heeft verborgen homoseksuele neigingen, pa houdt van machtsspelletjes en moeder wil gewoon weer eens van bil.

Terwijl in deel 1 de zweep de oplossing is voor alle vraagstukken, is de erotiek in deel 2 ietwat verfijnder. Deel 2 laat zien dat ieder zintuig zijn rol speelt, ook geur en smaak. De manier waarop een Japans visgerecht hier op smaak wordt gebracht, gaan we niet snel vergeten. Ook komt veel meer tot uiting dat masochisme niet ophoudt bij een paar zweepslagen. Het is de afwisseling van pijn en troost die voor genot zorgt.

Dat hoofdpersoon O hier door een eleganter en charismatischer actrice (Sandra Wey) wordt vertolkt is ook al een vooruitgang. Qua esthetiek blijkt de strakke en kleurrijke stijl van het vervolg bestendiger dan de veredelde hippie-stijl van deel 1. Dat de score nu bestaat uit tijdloze orkestrale klanken in plaats van neurotisch synthesizergejengel is een hele vooruitgang en goddank blijft ons hier ook de pseudo-intellectuele prietpraat uit deel 1 bespaard.

Dus smaken we het zeldzame genoegen dat de sequel stukken beter is dan zijn voorganger. Nog altijd geen meesterwerk, daarvoor is het verhaal te beperkt en zijn sommige seksscènes iets te langgerekt. Maar terwijl we bij deel 1 bijna in slaap vielen, bleven we hier klaarwakker. Als dat geen aanbeveling is…

Henny Wouters

Waardering: 3

DVD-release: 15 mei 2015 (DVD-box Best of Shades).