Interstellar (2014)

Regie: Christopher Nolan | 169 minuten | avontuur, science fiction | Acteurs: Matthew McConaughey, Anne Hathaway, Wes Bentley, Jessica Chastain, Mackenzie Foy, Timothée Chalamet, Elyes Gabel, Michael Caine, Casey Affleck, Topher Grace, Ellen Burstyn, John Lithgow, Collette Wolfe, Leah Cairns, David Oyelowo, Bill Irwin, William Devane

Christopher Nolan pakt zijn zaakjes graag groots en meeslepend aan. Dat zagen we natuurlijk in zijn ‘Batman’-trilogie en zeker ook in ‘Inception’ (2010). Het werk van de Britse filmmaker valt op vanwege de ambitieuze aanpak, het intelligente script, het spel met tijd en dimensies en de baanbrekende speciale effecten. Toen bekend werd dat Nolan zich aan zijn geheel eigen eerbetoon aan een van zijn favoriete films, ‘2001: A Space Odyssey’ (1968), zou wagen, werd het enthousiasme van filmliefhebbers over de hele wereld hevig aangewakkerd. De regisseur, die (vaak met zijn broer Jonathan) de meeste van zijn scripts zelf schrijft, trok zich bovendien de kritiek aan dat zijn films vaak kil en afstandelijk zijn. ‘Interstellar’ (2014) moest een film worden waar ruim baan gemaakt wordt voor menselijke emoties. Maar science fiction en menselijke emoties; hoe voeg je die twee mijlenver uit elkaar liggende aspecten nou samen, zonder dat het een ondergesneeuwd raakt door het andere, en zonder allerlei kunstgrepen te hoeven toepassen? Nolan waagt het erop en doet een zeker niet onverdienstelijke poging.

‘Interstellar’ speelt zich af in de nabije toekomst. De mens heeft de aarde dusdanig uitgeput, dat vele gewassen niet meer kunnen groeien; het duurt niet lang meer of leven op aarde is niet meer mogelijk. Coop (Matthew McConaughey) leek ooit voorbestemd om sterpiloot te worden bij NASA, maar de omstandigheden dwongen hem die droom vaarwel te zeggen en maïs – zo’n beetje het enige dat nog wil groeien – te verbouwen. Waar zijn vijftienjarige zoon Tom (Timothée Chalamet) dat boerenleven wel ziet zitten, deelt zijn vroegwijze tienjarige dochter Murph (Mackenzie Foy) haar vaders passie voor de wetenschap. Het is dankzij haar vindingrijkheid dat Coop ontdekt dat NASA zeker nog wel bestaat, zij het ondergronds, en onder leiding van zijn vroegere leermeester Professor Brand (Nolan-regular Michael Caine) aan een geheime missie werkt waarbij een nieuwe thuisplaneet wordt gezocht voor de bewoners van de Aarde. De weg om deze nieuwe planeet te vinden, loopt via een wormhole nabij Saturnus. Nolan kreeg hulp van de vooraanstaande theoretisch natuurkundige Kip Thorne om enigszins helder uit te leggen hoe de astronauten dit astrologisch fenomeen kunnen passeren.

Of Coop mee wil op een geheime missie om de drie planeten, die de meeste overeenkomsten hebben met de Aarde, te bezoeken? Hoewel hij het niet fijn vindt om zijn gezin achter te laten bij zijn schoonvader Donald (John Lithgow), en Murph hem smeekt om te blijven, stemt hij in. Zijn ontroostbare dochter is woedend en weigert afscheid van hem te nemen. Samen met drie andere astronauten – Brands dochter Amelia (Anne Hathaway), Romilly (David Gyasi) en Doyle (Wes Bentley) – en robot TARS (heerlijk cynisch van stem voorzien door Bill Irwin) vertrekt Coop voor zijn ruimtemissie, niet wetende of hij ooit weer voet op aarde zal zetten en zijn kinderen weer terug zal zien. Waar in outer space twee jaren verstrijken tijdens de tocht richting Saturnus, zijn dat er op aarde 23. Murph is inmiddels volwassen (en wordt nu gespeeld door Jessica Chastain) en zelf wetenschapper in diens van Professor Brand. Haar vaders besluit heeft ze hem nog steeds niet in dank afgenomen, maar ze zal een cruciale rol spelen in de toekomst van de mens op Aarde.

De film gaat pas echt van start zodra de astronauten de wormhole gepasseerd zijn. Nolan trakteert zijn publiek op spectaculaire beelden van de ruimtemissie, onbekende sterrenstelsels en onherbergzame planeten. Door al dat spektakel raken de personages wel behoorlijk ondergesneeuwd, al zet McConaughey een innemende missieleider neer en worden we verrast door een – uitgebreide – cameo van een grote naam in filmland. De menselijke emoties waar Nolan zo hard aan gewerkt heeft, zijn absoluut alom present in ‘Interstellar’, maar blijken niet per se van doorslaggevende waarde te zijn. Daarvoor blijven ze te veel op de vlakte. Dat doet echter weinig af aan de meesterlijke manier waarop Nolan ons meesleept in de magie van meerdere dimensies en – wederom – op visueel vlak grenzen verlegt. En of het nou allemaal even plausibel is of niet, het scenario zit indrukwekkend in elkaar en onderstreept nog maar weer eens de ambities van Nolan. Keer op keer weet hij zichzelf te overtreffen in visueel opzicht. Een blockbuster waarbij de hersens aan het werk gezet worden; Nolan heeft dat vak tot meesterschap verheven.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 6 november 2014
VOD-release: 31 maart 2015
DVD- en blu-ray-release: 31 maart 2015