Le divorce (2003)

Regie: James Ivory | 117 minuten | drama | Acteurs: Naomi Watts, Kate Hudson, Thierry Lhermite, Melvil Poupaud, Leslie Caron, Stockard Channing, Sam Waterston, Glenn Close, Matthew Modine, Bebe Neuwirth, Stephen Fry

Ismael Merchant (producer) en James Ivory (regisseur) maken al sinds de jaren zestig succesvolle films, en werden wereldberoemd door Britse kostuumfilms als ‘The Remains of the Day’, ‘A Room with a View’ en ‘Howards End’. Zij staan bekend om het verfilmen van meesterwerken in de wereldliteratuur, het gebruiken van prachtige locaties en een sterrencast. Dat is in ‘Le divorce’ niet anders. Plaats van handeling is het altijd, onder welke weersomstandigheid dan ook, romantische Parijs. De cast bestaat uit klinkende namen als Naomi Watts, Kate Hudson, Glenn Close, Matthew Modine, Bebe Neuwirth, Stephen Fry en Leslie Caron en het betreft een verfilming van het boek van Diane Johnson (overigens ook verantwoordelijk voor het script van ‘The Shining’).

Scriptschrijfster Ruth Prawer Jhabvala heeft wederom haar medewerking verleend aan het talentvolle duo, maar deed dat dit keer, samen met Ivory, minder goed dan bij haar vorige werken. ‘Le divorce’ is namelijk volgepropt met karakters, die vervolgens niet uitgediept worden, zodat je weinig interesse – laat staan sympathie – voor de personages kunt opbrengen.

‘Le divorce’ draait voornamelijk om Isabel Walker, gespeeld door Hudson. Zij komt haar hoogzwangere zus Roxeanne (Naomi Watts) opzoeken in Parijs, op dezelfde dag dat deze zonder opgaaf van reden verlaten wordt door haar man Charles-Henri. Roxy weigert een scheiding, maar wil haar man ook nooit meer zien. De logica ontgaat de kijker. Ondertussen heeft Isabel het bed al gedeeld met het hulpje van haar werkgeefster (Glenn Close) en heeft ze een minnaar aan de haak geslagen, de veel oudere Edgar Cosset, een extreem-rechtse politicus, die ook nog eens een oom blijkt te zijn van haar zwager. Deze heeft trouwens naar eigen zeggen de liefde van zijn leven gevonden in de getrouwde Russische danseres Magda Tellman. Haar man, gespeeld door Matthew Modine, zit vervolgens Roxy achterna (en haalt nog wat andere rottigheden uit in de film). Dan is er ook nog een schilderij, dat een fortuin waard is, en waar de beide ex-echtgenoten om vechten. Te veel plot in een film van amper twee uur, nauwelijks tot geen karakterontwikkeling en een belachelijk dramatische ‘over-the-top’ scène op de Eiffeltoren. In het boek komen nog meer personages voor, dus er is wel degelijk geschrapt, maar toch voelt de film te volgepropt aan. Er gebeuren dingen waarvan de kijker zal denken dat hij wellicht iets in een vorige scène gemist heeft, maar het ligt niet aan zijn onoplettendheid, er wordt gewoonweg niet voldoende toegelicht.

Het grappige aan ‘Le divorce’ moet de cultuurverschillen tussen Fransen en Amerikanen zijn, maar de humor valt in de ellende nauwelijks op. Fransen en Amerikanen zijn water en vuur, omdat ze zaken vanuit totaal andere hoeken benaderen. Alle Fransen zijn arrogant en hooghartig, alle Amerikanen zijn vulgair en dom. Tevens zijn de opvattingen over het huwelijk en overspel in beide landen totaal anders. Grappig? Nee, niet echt. Een film die weliswaar mooi opgenomen is, maar gezien het verhaal is het een verspilling van talent, tijd en film.

Monica Meijer

Waardering: 2