Le fate ignoranti (2001)
Regie: Ferzan Ozpetek | 101 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Margherita Buy, Stefano Accorsi, Serra Yilmaz, Gabriel Garko, Erika Blanc, Andrea Renzi, Koray Candemir, Lucrezia Valia, Filippo Nigro, Ivan Bacchi, Maurizio Romoli, Carmine Recano, Luca Calvani, Rosaria De Cicco, Edilberta Caviteno Bahia, Leonardo Di Gioia, Barbara Folchitto, Giorgio Gobbi, Marilena Paci, Susanna Forgione, Elisa Morucci, Simone Piccioni, Simone Luzi, Ivan Crasci
Margherita Buy is typisch zo’n girl next door. Ze doet je denken aan vrouwen die je kent, maar heeft toch iets heel eigens. Ze heeft stijl en klasse zonder dat ze zich daarvan bewust is. Haar schoonheid is niet uitzonderlijk, maar toch weet ze je te fascineren. Achter haar doorsnee uiterlijk gaan peilloze diepten schuil. De Romeinse actrice timmert al sinds begin jaren tachtig aan de weg en kreeg al de nodige erkenning voor haar werk. In de film ‘Le fate ignoranti’ (2001) van de Turks-Italiaanse regisseur Ferzan Ozpetek is ze het stralende middelpunt tussen allerlei kleurrijke en extravagante personages. Buy speelt Antonia, een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van aidspatiënten. Ze is al vijftien jaar gelukkig getrouwd met Massimo (Andrea Renzi), althans dat denkt ze. Wanneer haar echtgenoot bij een tragisch auto-ongeluk om het leven komt, ontdekt ze namelijk dat hij al jaren een dubbelleven leidde. De tekst achterop zijn meest geliefde schilderij verraadt het adres van zijn verborgen geliefde, die zich ‘le fate ignoranti’ (de onwetende fee) noemt. Antonia besluit haar liefdesrivaal op te zoeken.
Massimo’s geheime liefde blijkt tot haar grote verrassing geen vrouw te zijn, maar een man, Michele (Stefano Accorsi). Hij woont met een kleurrijk gezelschap samen in een appartementencomplex. Aanvankelijk wil hij niets te maken hebben met Antonia; hij heeft altijd het gevoel gehad tweede viool te moeten spelen, want met feestdagen was Massimo altijd bij haar. Antonia raakt echter gefascineerd door Michele en de mensen met wie hij zich omringt, onder wie de uit Turkije afkomstige lesbische immigrante Serra (Serra Yilmaz) die de anderen als een moederkloek onder haar vleugels heeft genomen, de transseksuele Mara (Lucrezia Valia) die op het punt staat voor het eerst sinds haar operatie haar familie weer op te zoeken, de mannenverslindende Luisella (Rosaria De Cicco) en de ernstig zieke aidspatiënt Ernesto (Gabriel Garko) die kampt met een gebroken hart. De bijzondere symbiose tussen deze outcasts van de samenleving warmt Antonia’s hart. Vooral met Michele voelt ze een enorme verwantschap, zeker wanneer hij wat ontdooit en zich openstelt voor een vriendschap met zijn voormalige rivale.
Het ongeluk van Massimo wordt door Ozpetek wat knullig in beeld gebracht, waarschijnlijk bewust, omdat het uitsluitend een instrument is om het daadwerkelijke verhaal van de film in gang te zetten. De thema’s van deze film zijn rouwverwerking, eenzaamheid en acceptatie. Het is pijnlijk om te zien hoe eenzaam Antonia is na het wegvallen van haar echtgenoot; in feite heeft ze alleen haar bemoeizuchtige moeder (leuke rol van Erica Blanc) om haar te troosten. Als ze eenmaal de flat van Michele betreden heeft, ervaart ze een gevoel van warmte en vriendschap die ze niet eerder voelde. Al die bijzondere mensen die, zonder elkaar te veroordelen, voor elkaar zorgen. Er gaat letterlijk een wereld voor haar open. Met al die uitbundige, seksueel zeer divers georiënteerde personages doet ‘Le fate ignoranti’ wel wat denken aan het oeuvre van de Spaanse meester Pedro Almodóvar, maar Ferzan Ozpetek weet er toch zijn eigen draai aan te geven. De scènes tussen Buy en Accorsi zijn veruit het sterkst; soms hebben ze aan één blik genoeg. Helaas wordt de focus op hun ontluikende en bijzondere vriendschap halverwege de film minder scherp, omdat Ozpetek ook alle andere personages een verhaal wil geven, waardoor het wat minder overzichtelijk wordt. Het einde houdt hij bewust wat schemerig; het gaat in een film als deze namelijk niet om de eindbestemming, maar om de reis zelf (in dit geval de persoonlijke groei die Antonia doormaakt).
‘Le fate ignoranti’ is een acteursfilm, die vooral Margherita Buy de ruimte geeft om te schitteren. Met name haar samenspel met de al even sterk spelende (maar vooral in het begin ontegenzeggelijk minder sympathieke) Stefano Accorsi is van een hoog niveau. Jammer dat hun fascinerende vriendschap op een gegeven moment wat naar de achtergrond verdwijnt omdat Ozpetek ook zijn nevenpersonages de ruimte gunde om te stralen, omdat de film dan aan kracht inlevert. Desondanks mag gesteld worden dat ‘Le fate ignoranti’ een mooi menselijk drama is van uitstekende kwaliteit, integer gebracht en overtuigend gespeeld. De sfeervolle soundtrack van Andrea Guerra vormt de spreekwoordelijke kers op de taart.
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 24 juni 2004