Los delincuentes (2023)

Recensie Los delincuentes CinemagazineRecensie Los delincuentes CinemagazineRegie: Rodrigo Moreno | 189 minuten | komedie, misdaad | Acteurs: Daniel Elías, Esteban Bigliardi, Margarita Molfino, Germán De Silva, Mariana Chaud, Gabriela Saidon, Cecilia Rainero, Javier Zoro, Lalo Rotavería, Iair Said, Fabian Casas, Adriana Aizemberg

Wat als Jan Modaal een bank overvalt? Niet op een bombastische manier zoals in veel Angelsaksische misdaadfilms maar in een rustig voortkabbelende filmhuisprent. Laat je dan meevoeren met de treurig geestige en lankmoedige ‘Los delincuentes’ van de Argentijnse regisseur Rodrigo Moreno.

De bankbediende Morán (Daniel Elias) wil zijn eigen werkgever beroven in plaats van, zoals hij het uitgerekend heeft, nog eens vijfentwintig jaar dag in en uit te werken voor een miezerig pensioentje. Hij weigert langer een loonslaaf te zijn. Voor het verduisteren van het geld moet hij waarschijnlijk drieënhalf tot maximaal vijf jaar brommen. Hij vraagt aan zijn schuchtere collega Román (Esteban Bigliardi) om het geld tijdens zijn bajesjaren te bewaren voor een percentage aan het einde van de rit. Dan hoeft ook hij zich niet meer af te beulen.

Onder een statafel van een snackbar in metropool Buenos Aires duwt Morán de sporttas met gestolen geld tegen de onderbenen van de schuchtere collega. Hoewel Román twijfelt en zich onder druk voelt gezet, gaat hij toch in zee met zijn frauderende collega.

Volgens de berekende Morán zullen de bank en de politie de stille en zachtaardige Román niet snel verdenken en hij zal zelf vanwege goed gedrag snel vrijkomen. Drieënhalf jaar is zo voorbij. Echter, dit is gerekend buiten de junglewetten van het bedrijfsleven en de gevangenis. De baas wantrouwt zijn werknemers altijd, anders zou geld nooit veilig zijn. In de bajes is het weinig anders. Daarbovenop ontmoet Román de levenslustige Norma (Margarita Molfino) die zijn schuldgevoelens over de overval behoorlijk op de proef stelt.

Ondanks dat de twee heren verschillend lijken, delen ze evenals hun namen meer dan ze denken. De letters staan slechts op een ander plekje. Regisseur Moreno, die ook het scenario schreef, is verzot op dit soort kwinkslagen en speelse spiegelingen. Bovendien geeft Moreno ruim de tijd aan de kijker om bekend te worden met de werelden van de hoofdpersonages. Meanderend pakt hij de gedachtewerelden van de twee mannen uit die veel meer op elkaar lijken dan ze beiden willen toegeven, alsof ze schaduwen uit dezelfde lichtbron zijn.

Het droogkomische ‘Los delincuentes’ kan dromerig en speels zijn maar plotseling ook een donkerte in Morán en Román tonen. Hoewel vooral Román worstelt met schuldgevoelens over de overval en de mogelijk bevrijdende gevolgen, weg uit het burgerlijk leven, heeft de film zelf beduidend minder last van onvrijheid. Het liefst wisselt het van gedaante en draagt het genres als seizoenkleding. Bovendien daagt regisseur Moreno de kijker graag uit met de wispelturigheid van de filmstijl en de personages: het bestaan is een groot spel met slechts het (nood)lot als struikelblok. Al met al maakt dit het geheel heerlijk onvoorspelbaar en af en toe prikkelend ongrijpbaar alsof het zich moedwillig wil verschuilen in het spel met licht.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 28 maart 2024