Machan (2008)
Regie: Uberto Pasolini | 109 minuten | komedie | Acteurs: Dharmapriya Dias, Gihan De Chickera, Dharshan Dharmaraj, Namal Jayasinghe, Sujeewa Priyalal, Mohamed Adamaly, Pubudu Chathuranga, Christian Ebert, Dayadewa Edirisinghe, Malini Fonseka, Theertham Muthiah Ganeshan, Sanjaya Hettiaratchchi, Lalith Janakantha, Nino Jayakodi, Sarath Karunaratne, Vajira Kodituwakku, Dilip Kumara Koralage, Mangala Pradeep Kumara, Sitha Kumari, Ravi Kumar, Hemasiri Liyanage, Saumya Liyanage, Peer Martiny, Stefan Mehren, Ruwan Malith Peiris, Mahendra Perera, Chathurika Pieris, Pradeepan Puwabalasingham, Janaka Ranasinghe, Ronika Rannetthi, Achim Schelhas, Pitchchei Selvaraj, S. Selvsekaran, Jayani Senanayake, Irangani Serasinghe, Kumara Thirimadura
De geboren Italiaan Uberto Pasolini kende zijn finest hour als producer van de Britse komedie ‘The Full Monty’. In deze hitfilm beleeft een groepje sympathieke losers een kortstondige carrière als stripact. Het zal geen toeval zijn dat Pasolini voor regiedebuut ‘Machan’ teruggrijpt op deze succesformule. Geen Engelse werklozen dit keer maar bewoners van een Sri Lankaanse sloppenwijk. Strippen doen ze niet, maar ze hebben wel een manier gevonden om de ellende te ontvluchten: handballen. Al hebben ze geen idee wat handballen is.
Als dat mysterie eenmaal is doorgrond volgen we het uitdijende team op weg naar Duitsland. Het levert een komedie op waarvan de kracht tegelijk de zwakte is. ‘Machan’ wil voor alles een feel-good movie zijn. Dus nauwelijks scherpe grappen en geen bittere humor, terwijl het onderwerp daar wel om vraagt. Wie een beetje bekend is met de vaak gekopieerde succesformule van ‘The Full Monty’ zal bovendien veel bekende grappen tegenkomen.
Vervelender is nog dat je de schrijnende ellende van de gewone Sri Lankaan nooit voelt. Er wordt in ‘Machan’ veel gepraat over armoe en ellende, maar we zien het allemaal niet. De hoofdpersonages lopen er goed gevoed en gekleed bij, en ze zijn allemaal in staat om een vliegticket naar Duitsland bij elkaar te scharrelen. Eenmaal op het vliegveld slepen de leden tassen en koffers mee die je ook al niet associeert met een stel armoedzaaiers. De vraag rijst dan ook waarom ze eigenlijk dat land willen ontvluchten. Zelfs als een personage het dak boven zijn huis verliest, blijft het allemaal even knus en gezellig en nemen de bewoners het allemaal niet te serieus. Meeleven lukt zo niet, ook al omdat er veel te veel personages rondlopen en geen enkel karakter wordt uitgediept.
Wat ‘Machan’ dan nog overeind houdt, zijn het opgewekte karakter, de aantrekkelijke couleur locale en een paar sterke grappen. Ook is het prettig dat er wat nationale hebbelijkheden (bijgeloof, xenofobie) in de film zijn verwerkt, wat de authenticiteit verhoogt. Zodoende scoort dit Sri Lankaanse exportproduct ruim beter dan dat handbalteam, maar een kampioen gaan we in ‘Machan’ niet ontdekken.
Henny Wouters
Waardering: 3
Bioscooprelease: 20 juli 2000