Malas temporadas (2005)
Regie: Manuel Martín Cuenca | 115 minuten | drama | Acteurs: Nathalie Poza, Eman Xor Oña, Javier Cámara, Leonor Watling, Gonzalo Pedrosa, Pere Arquillué, Fernando Echevarría, Xosé Manuel Esperante, Andrew Montgomery, Raquel Vega, Julio Perillán
Hoewel de verleiding groot is, is het nog maar de vraag of je de Spaanse productie ‘Malas temporadas’ (Moeilijke tijden) mag scharen onder de hippe mozaïekfilmvlag; de lijnen komen eigenlijk te snel samen en er is geen overkoepelende gebeurtenis die hen bindt. Wel worden hier verschillende verhalen verteld die onderling samenhangen. Spil van dit alles is de Cubaanse vluchteling Carlos; hij kent zowel sociaal werkster Ana als zangeres Laura en bovendien is hij de buurman van bajesklant annex schaker Mikel. Via Carlos leert Ana deze Mikel kennen, die een belangrijke rol gaat spelen bij het opmonteren van Ana’s depressieve zoon Gonzalo.
Hoewel deze verhalen in potentie best interessant zijn, ontbreekt het ‘Malas temporadas’ aan een originele invulling. Als het na een kwartier duidelijk is geworden hoe de verhoudingen liggen, kun je als ervaren kijker de rest zelf invullen. Een vrouw die de hele wereld wil redden maar intussen een depressieve zoon thuis heeft zitten… Een jongen die zijn kamer nooit uitkomt en dan kennismaakt met een gewezen bajesklant…Verrassingen zijn er eigenlijk nooit, en dat geldt zowel voor verhaallijn als dialogen.
Ander minpunt zijn de personages. De meeste personages hébben niet een probleem, ze zíjn het probleem. Afgezien van die problemen – de verbittering van Laura, het verlangen van Mikel, het gemis van Carlos – beschikken zij nauwelijks over karakteristieke eigenschappen, zodat het lastig wordt je met hen te identificeren. Vooral vervelend omdat we hier te maken hebben met een topcast, met de geweldige Leonor Watling (‘Hable con Ella’) voorop.
Afgezien van die cast zijn het de politieke elementen en de filmische kwaliteiten die ervoor zorgen dat ‘Malas temporadas’ nog net boven de middelmaat uitsteekt. Daarbij is het wel jammer dat die politieke elementen, voornamelijk handelend over morele corruptie binnen een communistische maatschappij, niet wat meer aandacht krijgen. De film kiest vooral voor persoonlijke problematiek, en die is niet altijd even interessant.
Zo is ‘Malas temporadas’ een aardige film geworden voor de niet al te veeleisende liefhebber. Hij bevindt zich in het commercieel aantrekkelijke gebied tussen mainstream en arthouse, een gebied dat kwaliteitsfilms herbergt als ‘Crash’ en ‘Little Miss Sunshine’. Helaas kan deze Spaanse productie nooit tippen aan die kwaliteit. De tijden mogen dan wel moeilijk zijn in ‘Malas temporadas’, ze zijn vooral voorspelbaar en een tikkeltje saai.
Henny Wouters