Melinda and Melinda (2004)

Regie: Woody Allen | 99 minuten | drama, komedie | Acteurs: Radha Mitchell, Chloë Sevigny, Will Ferrell, Wallace Shawn, Neil Pepe, Stephanie Roth Haberle, Larry Pine, Michael J. Farina, Jonny Lee Miller, Matt Servitto, Arija Bareikis, Brooke Smith, Zak Orth, Andy Borowitz, Amanda Peet

In een millennium dat net vijf jaar oud is komt Woody Allen alweer met zijn vijfde film op de proppen. De titel is ‘Melinda and Melinda’ en de film herbergt weer alle bekende Woody Allen-ingrediënten. Woody-humor, Woody-muziek, Woody-gezwam, Woody-namedropping en Woody-thematiek. Het enige dat er aan ontbreekt is Woody zelf, maar er is wel een Woody-achtig personage in de vorm van Hobie, een neurotische loser die verliefd is op de Melinda uit het komische deel. Deze Hobie blijkt een waardige vervanger want hij is minstens zo irritant als Woody zelf in zijn laatste films. Zonde. Maar er is ook nog vrolijk nieuws.

Het is een understatement te beweren dat ‘Melinda and Melinda’ een film is met twee gezichten. Een bijzonder zwaarmoedig drama wordt afgewisseld met een minder dan nietszeggende klucht. Hoewel je Allen kunt prijzen vanwege het experiment is het juist die afwisseling die de film bijna fataal wordt. Op het moment dat je wordt meegesleept door het drama wisselt het decor en verschijnt weer die ellendige Hobie met zijn flauwe grappenmakerijen. Het is ook in dit komische deel dat pijnlijk duidelijk wordt dat de komedieschrijver Woody Allen zijn uiterste houdbaarheidsdatum inmiddels is gepasseerd. Twee glimlachjes en een beginnende grijns is een beroerde grap/lachverhouding voor een halve komedie.
Het goede nieuws huist in het tragische deel. Hoewel de (relatie)problematiek niet vernieuwend is, heeft dit drama de potentie om de kijker emotioneel te raken. Juist het ontbreken van iedere relativering zorgt voor een fijne beklemmende sfeer. Hierbij wordt Allen flink geholpen door de formidabele Radha Mitchell (beide Melinda’s), die hard op weg is naar een verdiende sterrenstatus. Een ander talent, Chloë Sevigny, doet hier niet eens zo veel voor onder. Het zijn dan ook de acteerprestaties van deze dames, alsmede de meeslepende momenten van de tragische Melinda, die de film een krappe voldoende opleveren.

Na de stoet miserabele komedies waarmee Woody Allen de laatste jaren zijn naam te grabbel heeft gegooid, is ‘Melinda and Melinda’ een voorzichtig stapje in de goede richting. Een geslaagde komedie hoeven we van Allen niet meer te verwachten maar een kwalitatief hoogwaardig drama zit allicht nog in het vat. Tenminste, als Allen niet de (on)wijze woorden in acht neemt waarmee de vertellers van ‘Melinda and Melinda’ het verhaal besluiten. Volgens hen heeft een goede tragedie komische elementen nodig om te kunnen ademen. ‘Melinda and Melinda’ bewijst nu juist dat deze bewering lang niet altijd opgaat. Een trieste conclusie, maar toch ook een beetje grappig.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 3 maart 2005