Paris Can Wait (2016)

Regie: Eleanor Coppola | 92 minuten | komedie, drama | Acteurs: Diane Lane, Arnaud Viard, Alec Baldwin, Elise Tielrooy, Élodie Navarre, Serge Onteniente, Pierre Cuq, Cédric Monnet, Aurore Clément, Davia Nelson, Eleanor Lambert

Naast Francis en Sofia, maakt Francis’ echtgenote en Sofia’s moeder Eleanor Coppola inmiddels ook films. Zij debuteert op 81-jarige (!!) leeftijd met haar eerste lange speelfilm ‘Paris Can Wait’, een film die door gebeurtenissen in haar leven is geïnspireerd. Diane Lane speelt hierin Anne Lockwood, vrouw van een succesvolle filmproducent. Door oorpijn kan zij niet met haar man mee in het vliegtuig. Ze besluit om eerder naar Parijs te rijden met een zakenpartner van haar man. De reis van Cannes naar Parijs duurt normaal gesproken een uur of acht, maar haar Franse reisgezel neemt haar mee op een beleving door Frankrijk en een interne zoektocht naar haar eigen geluk. Dit nadenken over haar leven gebeurt aan de hand van eten, wijn en mooie plekjes.

Dit klinkt inspirerend maar dat is helaas niet het geval. ‘Paris Can Wait’ hangt van clichés aan elkaar. Dat begint al met Anne en haar man Michael. Hij is het prototype workaholic die te weinig oog heeft voor zijn vrouw en zij is de vleesgeworden “empty-nest-moeder”. Nu ze al die tijd weer voor haarzelf heeft vraagt ze zich af wat ze moet met haar leven. Dan haar mannelijke reisgezel, de Fransman Jacques Clement. Hij is een geboren charmeur die makkelijk op de zak van een ander teert en in elk stadje een ander schatje lijkt te hebben. Stop deze twee in een Franse oldtimer en de reis kan beginnen.

Op die reis blijft Jacques halve pogingen ondernemen om Anne om zijn vinger te winden. Het feit dat zij getrouwd is met zijn zakenpartner lijkt er niet altijd tot te doen en ook Anne lijkt soms niet onwelwillend. Zij geniet van de aandacht die ze zo vaak tekort lijkt te komen. Die aandacht helpt haar om in te zien wat nu echt belangrijk is in het leven. En ook dit is te voorspelbaar. Natuurlijk ziet ze het licht en natuurlijk zal ze zich niet al te gemakkelijk overgeven aan deze charmante Fransoos. ‘Paris Can Wait’ voelt hierdoor als een tussendoortje waar je niet al te lang over na moet denken. Het is allemaal volgens het vaste stramien en de film weet de kijker nergens te verrassen. Meer originele keuzes in de ontwikkeling van de hoofdpersoon had van ‘Paris Can Wait’ een leukere film kunnen maken. Wat nu rest is een iets te makkelijk, clichématig niemendalletje.

Ton te Slaa

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 27 juli 2017
DVD-release: 6 december 2017