S.I.S. Special Investigation Section – SIS (2008)
Regie: John Herzfeld | 79 minuten | actie, drama, thriller, misdaad | Acteurs: Keith David, Matthew Nable, Peter Stebbings, Omari Hardwick, Colleen Porch, Domenick Lombardozzi, Martha Millan, Christina Cox, Alex Cuervo, Jamai Fisher, Cade Frankson, GQ, Jerome Green, Matt Hefter, Donyell Browne, Larry ‘Tank’ Jones, Amanda Melby, Leigh Ann Philipps
Regisseur John Herzfeld staat al niet bekend om zijn hoogstaande films (zo werd hij in 1983 voor een Razzie genomineerd voor zijn ‘Two of a Kind’ met ‘Grease’ sterren John Travolta en Olivia Newton John), maar met ‘2 Days in the Valley’ en ’15 Minutes’ scoorde hij toch aardig. Met ‘SIS’ verspeelt hij helaas het opgebouwde krediet.
Een waarschuwing vooraf: ‘S.I.S’ is geen op zichzelf staande politiefilm, maar een kleine anderhalf uur durende pilot voor een tv-serie. Met als kanttekening dat die tv-serie er nooit gekomen is. Weet u meteen wat het niveau van de pilot is. Hoewel de film als basis voor een politieserie op papier er nog best boeiend uitziet, is er in de uitwerking wat misgegaan. Grootste manco is het vreselijke camerawerk, er hangt een waas over de beelden alsof de lens een poetsbeurt nodig had, het beeld is schokkerig (wat hier overkomt alsof de cameraman voor het eerst het apparaat vast had en verder niets artistieks te betekenen heeft) en geen van de takes zijn bijzonder fraai te noemen. Een goede tweede is het totale gebrek aan originaliteit. S.I.S. staat voor Special Investigation Section, een uiterst geheime, maar zeer capabele groep politieagenten, die zich ontfermen over de smerigste en moeilijkste klusjes in Los Angeles. Het team bestaat uit karakters, die allemaal zijn komen opdraven uit andere, betere politiefilms of –series. We hebben een ongeleid projectiel, een alleenstaande moeder die haar moeilijkheden met haar tienerzoon verstopt achter een hard pantser, een wat bedachtzamere agent die worstelt met een moedercomplex. De nieuwe ster is Billy Beckett (Peter Stebbings), een agent die per ongeluk een burger heeft neergeschoten en nog dagelijks visioenen heeft van het slachtoffer… Wilde eigenlijk een kogel door zijn eigen kop jagen (vlak voor hij de voicemail van zijn ex en zoontje in heeft gesproken met het verzoek terug te bellen, raar toch!), maar dankzij telefoontje van de leider van de doorgewinterde misdaadbestrijders een nieuwe wending aan zijn miserabele leven kan geven. Die leider is eveneens een man die de wet graag naar eigen inzicht buigt, Armstrong (Keith David) doet de zaken op zijn manier. Er wordt niet op een kogel meer of minder gekeken. Niet voor niets staat de SIS niet in de officiële boekjes…
Wanneer bij een poging een oude bekende van het team te arresteren, een van de teamleden het leven laat, heerst er grote verslagenheid bij de overgebleven SIS-sers. Agent Melville (Matt Nable), het eerstgenoemde prototype, zweert dat hij crimineel Vic (Domenick Lombardozzi) dit keer achter slot en grendel laat verdwijnen, of liever nog in een kist de grond in ziet zakken. Deze Vic is ook al zo’n wandelend cliché: met een psychopathische broer en een oversexte vriendin, die tussen de twee criminelen in komt te staan in een dramatische wending van het verhaal… (en uiteraard vriendlief smeekt die laatste gevaarlijke klus niet te doen). Vic is namelijk bezig met de voorbereidingen voor de grootste diamantroof ooit en onze vier boevenvangers doen wat ze moeten doen om achter de snode plannen te komen (wat neerkomt op het in elkaar slaan van wat informanten en wat achtervolgingen). Dan loopt er ook nog een rechtszaak tegen Billy, en wordt hij geschaduwd om zo bewijs te krijgen dat hij inderdaad een agent is die niet deugt.
Spannend? Mwah. Onderhoudend? Redelijk, het is maar hoe hoog je eisen zijn. Voor wie het allemaal niet zo origineel hoeft en geen hoge eisen stelt aan acteerwerk en visuele pracht, is de film nog best uit te zitten. Iedere andere liefhebber van politiefilms kan beter elders hun heil zoeken.
Monica Meijer