Zombies : The Beginning – Zombi: La creazione (2007)
Regie: Bruno Mattei | 90 minuten | horror, actie | Acteurs: Yvette Yzon, Alvin Anson, Paul Holme, James Gregory Paollelli, B.B. Johnson, Dyane Craystan, Gerhard Acao, Mike Vergel, Miguel Faustmann, Gene Zwahir, Ronny Boos, Sereno Cunial, Sven Stefaniksen, Tony Wells, Bon Vibar, Lili Schneider, Gary King Roberts, Darwin Valdez, Jim Gaines, Carlo De La Cruz, Anna Lin David, Nataniel Mercado, Ariel Castillo
‘Zombies: The Beginning’ (‘Zombi : La creazione’) is het vervolg op ‘Island of the Living Dead’ (‘L’ísola dei morti viventie’) uit 2006 van de binnen horrorkringen bekendheid genietende regisseur Bruno Mattei. Het is alsmede diens laatste film. Dit vervolg blijkt direct aan te sluiten op zijn voorganger wanneer Dr. Sharon Dimaro als enige overlevende van in de voorgaande film optredende perikelen wordt opgepikt. Tijdens een vergadering stuit ze op het nodige onbegrip en ongeloof van diverse hoge heren. Daarna wordt ze door een van hen benaderd om in gezelschap van een groep militairen naar een basis op een ander eiland te gaan waarmee het contact is verloren. Aanvankelijk weigert ze, maar na diverse nachtmerries gaat ze toch op het verzoek in. Ze reist met een groep militairen af naar… wacht eens even… komt het de al dan niet doorgewinterde horror- en filmfan al niet een beetje te bekend voor? Inderdaad, want de tot zover optredende gebeurtenissen zijn zo goed als een exacte kopie van de scènes en gebeurtenissen in James Camerons ‘Aliens’ uit 1986.
Deze insteek wordt, zoals maar al te snel duidelijk wordt, aangehouden wanneer de diverse personages en karakters, op enkele weggelaten personen na, zijn te herleiden tot hun tegenhangers en voorgangers in ‘Aliens’. Ook de gebeurtenissen volgen die in Camerons film, met als verschil dat het hier om zombies in plaats van aliens gaat. Maar verder wordt het zo goed als identiek vormgegeven: de kennismaking met de diverse personages, de dubbele boosaardige bedoelingen van de ‘big shot’ van de ‘Corporation’, de experimenten die op de basis hebben plaatsgevonden, de onverwacht opduikende zombies, de verschillende gevechten en ontsnappingen van de militairen… deze en zo goed als alle verdere ontwikkelingen zal de ‘Aliens’ kenner in meer of mindere mate maar al te bekend voorkomen tot en met tal van bijna identieke dialogen en geluidseffecten als in ‘Aliens’ aan toe.
Bijzonder weinig origineel dus allemaal en daarmee maar al te voorspelbaar. Al snel, om niet te zeggen direct, is er duidelijk wat en wanneer er gaat gebeuren, welke personages waar het loodje gaan leggen, hoe dat gebeurt alsmede hoe het de heldin in het verhaal in de strijd tegen de zombies zal vergaan. Allemaal bij voorbaat in te vullen en daarmee tevens bij voorbaat welke mogelijke spanning dan ook ondermijnend of teniet doend. Ook qua horror is het niet al te hoogdravend allemaal. Te beginnen met wanneer de diverse zombies hun opwachting maken er veelal van vertraagde beelden gebruik wordt gemaakt. De reden? Waarschijnlijk om de verschillende zombie-optredens des te langer te laten duren en daarmee des te nagelbijtend enger te maken, maar de aard van het optreden van de zombies doet welk mogelijk engheidsgehalte dan ook al snel teniet. Er is weinig tot geen in het minst overtuigende gore als de zombies hun slachtoffers maken, iets dat herhaaldelijk nog aan de verbeelding wordt overgelaten ook. De zombies zien er zelf ook niet al te angstwekkend uit. Dit was ongetwijfeld wel de bedoeling aangezien ze onder andere over de gehele lengte van hun gebit voorzien zijn van een blijkbaar scherp geslepen soort vampiertanden. Maar eng komen ze al met al niet bepaald over en de vertraagde scènes waarin diverse zombiekoppen grommend en grauwend in close-up voorbij komen brengen daar ook niet al teveel verandering in. Talrijk zijn de zombies wel en het levert her en der dan nog wel een paar enigszins sfeervolle beelden op van hordes aanstrompelende zombies met wat daaropvolgende leuke beelden als in zombielichamen en zombiekoppen inslaande kogels en zombies waarmee op andere manieren afgerekend wordt maar daar blijft het verder wel bij. Het is niet een vormgeving waar de gemiddelde zombie- en horrorliefhebber van binnen warm van zal worden.
Weinig oogstrelend acteerwerk van de castleden verder, en door hun tegenhangers in de ‘Aliens’film bepaald veel interessanter en vooral overtuigender gedaan. Al zal door het hoge kopie gehalte van Mattei’s productie en het overduidelijk low-budget gehalte ervan het een en ander sowieso al niet bepaald aansprekend overkomen. Daarnaast komt het acteerwerk uitermate houterig over en voor de kijkers van de Engelstalig gedubte versie zal dit het kwalitatief gehalte van ‘Zombies: The Beginning’ ook niet al te veel opvijzelen. Wel heeft regisseur Mattei tegen het einde van de film nog wat aparte vondsten in zijn verhaal ingebouwd die in alle steeds verder gaande overtrokkenheid en absurditeit (geheel in ‘Aliens’ stijl zijn magen naar buiten barstende zombiebabies daar nog maar een enkel voorbeeld van) het leukheidsgehalte van het hele gebeuren nog wat opschroeven. Afgezien daarvan kan de hele op meerdere fronten niet al te overtuigende en kwalitatief weinig hoogstaande insteek toch al op de lachspieren werken. Daarmee is ‘Zombies: The Beginning’, naast alle al voorkomende onvolkomenheden in de vormgeving, vooral aan te bevelen voor de liefhebbers van zombie- en horrortrashfilms.
Frans Buitendijk