Cherry Blossoms – Hanami – Kirschblüten – Hanami (2008)

Regie: Doris Dörrie | 127 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Elmar Wepper, Hannelore Elsner, Aya Irizuki, Maximilian Brückner, Nadja Uhl, Birgit Minichmayr, Felix Eitner, Floriane Daniel, Celine Tanneberger, Robert Döhlert, Tadashi Endo, Sarah Camp, Gerhard Wittmann, Veith von Fürstenberg

In de beginscènes van ‘Cherry Blossoms’ hoort Trudi van de artsen dat haar man niet lang meer te leven heeft. Daarna maken we kennis met het echtpaar Rudi en Trudi Angemeier die in een klein dorpje in Beieren wonen. Rudi is een betrouwbare, maar oersaaie man, en heeft een leidinggevende functie bij een bedrijf in afvalverwerking. Alles wat maar naar een zweempje avontuur ruikt, is hem een gruwel. Trudi had ooit artistieke inspiraties, maar die werden door de saaie Rudi als ‘extravagant’ onderdrukt. De artsen geven Trudi het advies samen op reis te gaan voor het niet meer kan. Rudi is echter het type dat eigenlijk het liefste gewoon gezellig thuis blijft.

Trudi durft het slechte nieuws niet aan haar man te vertellen, maar dringt toch aan op een uitstapje. Het verhaal voert dan door de fraaie Beierse berglandschappen naar Berlijn, waar twee van zijn kinderen wonen, een andere zoon woont in Tokyo. Die hebben hun eigen leven en kunnen sowieso slecht opschieten met hun vader. Al snel besluiten Rudi en Trudi maar weer te vertrekken. Hun reisje voert naar de Oostzee, waar ze vroeger de vakanties met de kinderen doorbrachten. Ook daar blijft het onderwerp naderende dood onbesproken, Rudi geeft zelfs aan dat ze het samen toch maar heel goed getroffen hebben en hoopt zo nog lang te mogen doorgaan. Trudi spreekt nog eens uit dat zij destijds toch eigenlijk wel heel graag haar lessen in klassieke Japanse dansvormen had willen doen en ook graag de berg Fuji in Japan had willen zien.

Als toeschouwer weten wij dan al dat Rudi een heel ander lot wacht. Tijdens dat verblijf aan de Oostzee slaat het noodlot toe, onverwacht overlijdt Trudi. Rudi lijdt verschrikkelijk onder het afscheid van zijn vrouw. De pijn van het verlies kan hij nauwelijks dragen. Bij het opruimen van de woning vindt hij persoonlijke zaken van haar en realiseert zich steeds meer dat zij in het huwelijk altijd opgesloten is geweest, als een tijger in een kooi.

Rudi gaat als het ware een innerlijke dialoog met haar aan en besluit uiteindelijk voor haar naar Japan te gaan. Daar ontdekt hij langzamerhand de band die ze vroeger deelden, maar welke door de routine van het dagelijks leven in een langjarig huwelijk door gemakzucht vrijwel geheel is verdwenen. Als herinnering aan Trudi neemt hij kleding van haar mee. In enkele bijna hartverscheurende scènes zien we Rudi op bed liggen met een oude kimono van Trudi naast zich, beelden van grote cinematografische klasse.

In de ontwikkelingen is dan op sublieme wijze ingebed de heksenketel van de grote metropool Tokyo, waar de bijna wereldvreemde Rudi als Beierse dorpeling in terecht komt. Massagesalons, Japanse eethuisjes: de totaal andere culturen en taalmiscommunicatie ondergaat hij als in een trance. De manier waarop Trudi alsnog Japan kan zien, is magistraal in het verhaal verwerkt. Rudi trekt de kleding van zijn vrouw aan en toont haar zo Japan. Dit gegeven is op geen enkele wijze exhibitionistisch en bijzonder integer en geloofwaardig uitgewerkt. De wijze waarop Rudi opbloeit en ook zijn eigen ware persoonlijkheid leert kennen via is van grote schoonheid. Daar ontmoet hij alsnog een butoh danseres, die hem inzicht geeft in de spirituele kant van deze dansvorm. Vindt hij uiteindelijke de vrede en innerlijke rust waarnaar hij zo wanhopig op zoek is en wie kan hem daarbij helpen?

De casting van de acteurs is fenomenaal. Elmar Wepper speelt als Rudi een magistrale rol, zijn karakter en gevoelens krijgen een sublieme invulling en worden met het vorderen van het verhaal steeds meer invoelbaar. Ook Hannelore Elsner zet als Trudi een grootse acteerprestatie neer en blijft geheel overeind in dit krachtige stuk drama. De overige rolbezetting is eveneens op goed niveau, met een speciale vermelding voor Aya Irizuki die gevoelvol de rol van de schaduwdanser invult. De manier waarop zij de rouw van Rudi aanvoelt en deelt en zijn gedrag accepteert is overtuigend.

De muziek is op de juiste wijze ondersteunend, het manipulatieve nastreven van dramatische bijeffecten ontbreekt volledig. En passant krijgen we mooie kijkjes op Japanse zeden en gewoonten, met name in de periode dat de kersenbomen bloeien.

Een bij tijden diep ontroerende film. Toch is ‘Cherry Blossoms’ geenszins een zwaarmoedige, somber stemmende film. Het verhaal bevat ook genoeg subtiele, bijna intieme humor en biedt een magistraal zicht op het omgaan met de vergankelijkheid van het leven. Fascinerende weergave van een rouwproces en het onbegrip van anderen over de verwerkingswijze. Emoties die uiterst integer zijn uitgewerkt. De bloeiende kersenbomen, de landschappen, een sterk scenario en prima cameravoering en acteerprestaties maken dit een meesterwerk! Absolute aanrader.

Rob Veerman

Waardering: 5

Bioscooprelease: 4 december 2008