Home Sweet Hell (2015)

Regie: Anthony Burns | 98 minuten | komedie, drama | Acteurs: Jordana Brewster, Katherine Heigl, Patrick Wilson, Kevin McKidd, James Belushi, A.J. Buckley, Alyshia Ochse, Steffie Grote, Bryce Johnson, Madison Wolfe, Aiden Flowers, Heath Freeman, Catherine Ashton, Yohance Myles, Artie Baxter, Brandi Nicole Wilson

OCD, of in het Nederlands, OCS (obsessieve-compulsieve stoornis), is een geliefd onderwerp voor films en tv-series. Vrijwel iedereen kent Monica Gellers ongezonde drang tot schoonmaken (“Friends”), maar ook de tics van Melvin Udall (Jack Nicholson) uit ‘As Good As It Gets’ en Roy Waller uit ‘Matchstick Men’ staan op menig netvlies gebrand. Het lijkt makkelijk om rondom iemand met OCD humoristische scènes te schrijven, maar uit ‘Home Sweet Hell’, waarin Katherine Heigl Mona speelt, een vrouw deze psychische aandoening, blijkt dat dat bepaald geen sinecure is.

Mona is getrouwd met Don Champagne (Patrick Wilson). Hij is bedrijfsleider van een meubelzaak die van Mona’s vader is. Het riante onderkomen van de Champagnes is deels gefinancierd door schoonpa en ook het schoolgeld voor de twee bloedjes van kinderen die Mona en Don samen hebben komt voor een deel uit de portemonnee van Mona’s vader. Mona stelt hoge eisen aan zichzelf, haar echtgenoot en haar kinderen. Zo wordt onder het avondeten in het Frans met de kinderen geconverseerd en voor het consumeren van het huwelijk heeft ze zes keer per jaar ruimte in haar drukke schema ingericht. Al haar doelen heeft ze in een scrapbook gevisualiseerd, dat ze koestert. Als kijker word je dus ook geacht het volste begrip voor Dons moment van zwakte op te kunnen brengen als de verleidelijke nieuwe werkneemster Dusty (Jordana Brewster) haar zinnen op hem heeft gezet. Don kan even zijn geluk niet op, maar dan blijkt Dusty zwanger. En dat is nog maar het begin van Dons problemen…

‘Home Sweet Hell’ is een mislukte zwarte komedie. Er zit nauwelijks een goede grap in. Katherine Heigl en Patrick Wilson zouden van dit slecht geschreven scenario nog iets moeten kunnen maken, maar lijken niet goed te weten welke toon de regisseur voor ogen heeft. Wilson speelde al vaker mannen zonder ruggengraat, maar hier slaagt hij er niet in om geloofwaardig te zijn. Daarnaast ontbeert zijn personage gewoonweg charisma, het is moeilijk om om hem te geven.

Heigls karakter is op haar stoornis en het doelgerichte handelen na volkomen onuitgewerkt. Op een enkele scène na wordt er niet ingegaan op de reden waaróm ze zo functioneert, een gemiste kans. Desondanks is het wél leuk om haar eens in een geheel andere rol te zien dan waar ze normaal voor tekent. Ze komt wel overtuigend over als levensgevaarlijke, gestoorde psychopaat, al is haar rol sterk overdreven en dik aangezet. Het bloedbad dat Mona aanricht om haar huwelijk te redden is daarom wellicht nog aantrekkelijk voor de liefhebbers van ‘zo fout dat het goed is’, maar als komedie schiet ‘Home Sweet Hell’ echt te kort.

Monica Meijer

Waardering: 2

DVD- en blu-ray-release: 6 mei 2015