Intermission (2003)

Regie: John Crowley | 105 minuten | drama, komedie, misdaad | Acteurs: Colin Farrell, Colm Meaney, Kelly Macdonald, Shirley Henderson, Cillian Murphy, Brian F. O’Byrne, David Wilmot, Owen Roe, John Rogan, Tom Farrelly, Gerry Moore, Deirdre O’Kane, Michael McElhatton, Ger Ryan, Tomas O’Suillleabhain, Pat Laffan, Rory Keenan, Darragh Kelly, Donagh Deeney, Taylor Molloy, Barbara Bergin, Tom Murphy, Conor Lovett, Conleth Hill, Pascal Scott

Je hebt van die mensen die overal appelmoes overheen gooien, omdat het eten ze anders niet smaakt. In ‘Intermission’ zit een soortgelijk karakter, maar is het geen appelmoes, maar een mysterieuze ‘brown sauce’. Hoofdrolspeler John (Cillian Murphy) eet overal bruine saus bij, hij doet ’t zelfs in z’n koffie. Dit tot grote ergernis van zijn mooie vriendin Deirdre (Kelly MacDonald), maar lang hoeft ze zich niet te ergeren, want voor de film eigenlijk begint is de relatie al uitgemaakt door John. Hij wil haar op de proef stellen, maar beseft niet dat deze actie hem niet het gewenste resultaat brengt, integendeel zelfs, het veroorzaakt een kettingreactie van gebeurtenissen die niemand in de hand schijnt te hebben.

In deze ensemble film van John Crowley maken we kennis met half Ierland, zo lijkt het wel. Je kunt de film wel een beetje vergelijken met ‘Love Actually’, al is de humor iets zwarter en zijn de personages iets… tja, Ierser! De zus van Deirdre bijvoorbeeld, Sally, in een prachtrol van Shirley Henderson (als je denkt, “waar ken ik haar toch van”, denk dan aan Moaning Myrtle uit de Harry Potter films, of vriendin van Bridget Jones Jude, en misschien valt het kwartje) is een chagrijnige, depressieve tante die na de wel erg wrede verbreking van haar verloving (door haar verloofde) weer in haar ouderlijk huis is gaan wonen. Ze heeft een snor, maar komt daar pas achter als ze zichzelf op tv ziet. De vriend van John, Oscar, die ook in de lokale supermarkt werkt, wil dolgraag een relatie en snapt niet dat John het uit heeft gemaakt met Deirdre en gaat in een hilarische scène samen met John op zoek naar een wat rijpere dame. Deirdre is ondertussen een relatie aangegaan met een getrouwde, oudere man, die bankdirecteur is. Hij verlaat zijn vrouw voor haar, maar toch gaat ook die relatie niet van een leien dakje. En dan is er nog Colin Farrell, die de film opent met een schokkende maar zonder twijfel één van de briljantste openingsscènes van de afgelopen jaren. Farrell speelt de rol van Lehiff, een jonge crimineel, waarop een fanatieke agent (zeer overtuigend neergezet door Colm Meany) jacht maakt. Lehiff wil een bank overvallen (één keer raden welke bank) en schakelt de hulp van John en Oscar in. Wat volgt is een serie bijzonder onvoorspelbare gebeurtenissen, die allemaal met elkaar te maken hebben. Het wordt al gauw duidelijk dat elke actie een reactie veroorzaakt. De film is zeer vakkundig gemaakt, de dialogen komen natuurlijk over en het acteerwerk is van een hoog niveau. Voeg daar een prettige soundtrack aan toe en je hebt absoluut geen appelmoes, of bruine saus, nodig om deze film te nuttigen!

Monica Meijer

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 28 juli 2005