Metro Manila (2013)

Regie: Sean Ellis | 114 minuten | actie, misdaad, drama, thriller | Acteurs: Jake Macapagal, Althea Vega, John Arcilla, Ana Abad-Santos, Miles Canapi, Moises Magisa, Erin Panlilio, JM Rodriguez, Reuben Uy

In de Filippijnen kent men het spreekwoord: “No matter how long the procession, it always ends at the church door.” Of zoals het in het leger meer bekend staat: “If you’re born to hang, you’ll never drown.” Het is het equivalent van het Nederlandse: “Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje.” De economische hiërarchie is in het Aziatische land strak omlijnd. Zo ervaart ook het gezin van Oscar Ramirez (Jake Macapagal), zijn vrouw Mai (Althea Vega) en hun twee jonge meisjes.

Wanneer de rijstopbrengst van hun land tegenvalt en ze niet meer in hun levensonderhoud kunnen voorzien, zit er voor de vier niks anders op hun heil te zoeken in de Filippijnse hoofdstad Manilla. De kleurrijke sawas van het mistroostige en lege platteland worden ingeruild voor de duisternis en de drukte van de grote stad. Dat levert aanvankelijk mooie plaatjes op. Het landschap leent zich uitstekend voor de sfeerbepaling van ‘Metro Manila’ en het contrast met de hoofdstedelijke metropolis krijgt daardoor extra diepte. De overgang voor het arme gezin is immens. Als nietsvermoedende schapen laten ze zich opslokken door het kwaadaardige stadsleven. Dat de veelal corrupte inwoners van de miljoenenstad het niet altijd goed voorhebben met hun medebewoners wordt al snel duidelijk als de vier door een malafide huisjesmelker worden opgelicht en daarbij al hun resterende geld verliezen.

Overgeleverd aan de wetten van de sloppenwijk is er voor de onfortuinlijke ouders geen andere uitweg dan hun toevlucht te zoeken in slecht betaald, smerig en gevaarlijk werk. Zij gaat aan de slag als sekswerker in een bar, hij gaat zijn geld verdienen als chauffeur van bewaakte geldtransporten. Daarmee verschuift ‘Metro Manila’ op een bekwame manier van geëngageerd drama steeds meer richting de thriller en heistmovie. Dat betekent dat er een goede spanning op de film wordt gezet die de ernst van het verhaal extra cachet geeft. Zeker doordat de personages uiterst sympathiek zijn en er alles aan doen om hun leven een betere wending te geven.

De cinematografie is daarin zeer ondersteunend en effectief. De belichting is minimaal, in volledige overeenstemming met de werkelijkheid. Maar wellicht nog belangrijker dan het licht is de formidabele decoupage. De opbouw is zodanig geconstrueerd dat elk shot informatief of betekenisvol is. Daarbij zijn ook de oorzaak-gevolgrelaties goed uitgewerkt. Bovendien resulteert het een enkele keer in spanningverhogende cross-cuttings die ‘Metro Manila’ meer gelaagdheid geven. Er is in alles merkbaar en tot groot genoegen over nagedacht. Het uitstekende acteerwerk maakt dat complete plaatje af. Vooral Macapagal is door zijn treffende mimiek zeer overtuigend. Vega heeft meer gesloten gelaatsuitdrukkingen, maar weet evenwel genoeg sympathie op te wekken.

De werkelijkheid in ‘Metro Manila’ is vaak verschrikkelijk en mensonterend, zoals dat voor vele mensen het geval is in de arme hoofdstad. Toch schijnen er zo nu en dan hartverwarmende bakens van licht doorheen, waar vooral de hoofdrolspelers debet aan zijn. Die balans, samen met de goede beeldesthetiek en het probate gebruik van verschillende genreconventies, maken van ‘Metro Manila’ een ijzersterke film om naar te kijken.

Wouter Los

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 24 april 2014
VOD-release: 8 juli 2014
DVD- en blu-ray-release: 8 juli 2014