Nocturnal Animals (2016)

Recensie Nocturnal Animals CinemagazineRegie: Tom Ford | 117 minuten | drama, thriller | Acteurs: Jake Gyllenhaal, Amy Adams, Aaron Taylor-Johnson, Michael Shannon, Isla Fisher, Michael Sheen, Laura Linney, Armie Hammer, Ellie Bamber, Karl Glusman, Andrea Riseborough, India Menuez, Imogen Waterhouse, Franco Vega, Zawe Ashton

Tom Ford is terug! Hoewel de visionaire Texaanse modeontwerper en filmmaker slechts één eerder werk op zijn naam heeft staan, is er door veel mensen reikhalzend uitgekeken naar zijn tweede film. ‘A Single Man’ (2009) werd alom geprezen en kan zo langzamerhand toch wel een moderne klassieker genoemd worden. Het oogstrelende en hartverscheurende regiedebuut van Ford ontving een regen aan nominaties en prijzen. Hij keert nu zeven jaar later terug met zijn opvolger ‘Nocturnal Animals’ (2016), een film die pers en publiek wellicht wat meer zal verdelen.

Het nieuwe werk van Ford is een weelderige en kille film-noir dat het beste te omschrijven valt als een ‘verhulde’ thriller over wraak en boetedoening. ’Nocturnal Animals’ bespreekt het lot van Susan Morrow (Amy Adams) die een tamelijk onbevredigend doch succesvol bestaan leidt als kunsthandelaar in Los Angeles. Haar relatie met zakenman Hutton zit op een dood spoor en Morrow worstelt met slapeloosheid en lethargie. Op het moment dat ze dolend en eenzaam door haar bestaan dwaalt, rakelt een stem uit haar verleden een pijnlijke herinnering op. Haar ex-man en schrijver Edward Sheffield (Jake Gyllenhaal) stuurt na twintig jaar radiostilte een proefdruk op dat een gevoelige snaar raakt bij Morrow. Geconfronteerd met haar verleden wordt ze gedwongen om haar heden onder de loep te nemen…

‘Fashionkoning’ Ford slaat met zijn tweede film een andere weg in, maar weet toch een behoorlijk herkenbaar stempel op het geheel te drukken. ‘Nocturnal Animals’ is een buitengewoon ambitieus project, het is een gelaagd werk dat feit en fictie als een paringsdans om elkaar heen laat draaien. De regisseur heeft daarnaast duidelijk een bijzonder sterk ontwikkeld oog voor mise en scène, de film is bij vlagen oogstrelend. Ford werkte voor de film wederom met cameraman Seamus McGarvey, die al eerder bewezen heeft magistrale cinematografie af te kunnen leveren met films als ‘Atonement’ (2007). Het geheel krijgt bovendien ondersteuning van een waanzinnig (support)cast, waarin met name Michael Shannon de show steelt als nihilistische politieagent die Sheffield assisteert bij zijn wraakmissie.

Door het kille en ambigue karakter van ‘Nocturnal Animals’ laat de film echter ook het een en ander te wensen over. Als kijker is het moeilijk om empathie te voelen voor de personages en de kunstmatige wereld waarin ze zich begeven. Bovendien hebben we te maken met een behoorlijk chaotisch narratief; feit, fictie, heden en verleden zijn zo door elkaar geweven dat geen van de verhalen echt indruk weet te maken. De film is al met al een lust voor het oog en Ford schetst een zeer intrigerende wereld, desondanks is het geheel een tamelijk holle filmervaring. Kortom, een werk dat niet iedereen zal bekoren. Maar mooi is het zeker, dat absoluut.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3

Bioscooprelease: 1 december 2016
DVD- en blu-ray-release: 10 mei 2017