Unknown Brood (2016)

Recensie Unknown Brood CinemagazineRegie: Dennis Alink | 85 minuten | documentaire | Met: Herman Brood, Xandra Brood, Beppie Brood, Lola Brood, Holly Mae Brood, Frank Black, Bono, Freddi Cavalli, Bart Chabot, Anton Corbijn, Jules Deelder, Nina Hagen, David Hollestelle, Dany Lademacher, Hans Lafaille, Kees Meerman, Jan Schuurman, Henkjan Smits, Brenda van der Biezen, Dorien van der Valk, Koos van Dijk, Willem Venema, Henny Vrienten

Regisseur Dennis Alink kreeg een oude doos met een verzameling videobandjes van de legendarische rock ’n’ roll junkie Herman Brood toegespeeld. In de opnames banjert Brood met een videocamera op zichzelf gericht door Amsterdam, sluipt hij zijn huis in als een inbreker of zingt hij een liedje achter een piano. Het zijn toneelstukjes voor een denkbeeldig publiek, dat is duidelijk, want hij spreekt de nog onbekende kijker steevast aan met dames en heren. Het zijn amusante en soms ook inzichtelijke beelden, die Alink samen met ander archiefmateriaal en eigen opnames combineert tot een vloeiend verhaal over schaamteloze zelfpromotie en destructie.

De documentaire ‘Unknown Brood’ (2016) gaat over de opkomst en ondergang van Neerlands bekendste rockster en junkie, en Alink neemt daarbij de zelfmoord van Brood, die in 11 juni 2001 van het dak van het Amsterdam Hilton sprong, als uitgangspunt. Wie Brood kende, of tenminste goed naar zijn teksten had geluisterd, kon weten dat hij een doodswens koesterde. Ook de manier waarop had hij al vroeg aangekondigd: een sprong van het dak —in het bijzonder van het Hilton— was een obsessie voor hem. Zijn zus onderschrijft dit beeld, volgens haar zou haar broer allang zelfmoord hebben gepleegd als de drugs er niet waren geweest.

Alink focust bijna exclusief op het aspect van de verslaving, de gevolgen daarvan voor zijn privéleven, en zijn lichamelijke aftakeling. Hij zet daarmee een beeld neer van een rusteloze man die zijn angsten te lijf gaat met sex, drugs en de zucht naar de eeuwige roem van de rock ’n’ roll. De verlossing door de dood kon pas komen als het grote werk was gedaan, en ondertussen waren daar de alcohol en de speed om de innerlijke demonen op een afstand te houden.

Jammer genoeg komen we niet te weten wat die demonen nu precies waren. Je zou verwachten dat zijn familie hier wat over kon zeggen, maar dit prominente thema blijft opvallend vaag in het verhaal. We kunnen het afdoen als een angst voor het leven, of later, als een vrees om niet meer mee te tellen in het pantheon der Nederlandse goden. Dit is echter zo algemeen dat het ons niet veel dichter bij Brood brengt.

Volgens zijn zus speelt Brood vóór de camera Brood en is hij thuis zichzelf. Het is een observatie die door niemand anders wordt beaamd, en in alles dat voorbij komt, ook in zijn eigen homemade filmpjes, zien we toch weer de Brood zoals we hem kenden van de televisie, of op straat wanneer hij met zijn broek net onder zijn billen, op een step door de Spuistraat sjeesde: onbevreesd of kwetsbaar, gevat of ladderzat. Brood liet graag zien hoe het is om Brood te zijn; de drugs toonden in alle openheid het zielenleven van een gesloten man.

Hoe fijn ook het verhaal van ’Unknown Brood’ wordt verteld, het voegt aan het bestaande beeld niet veel toe; als er al een andere Brood is, dan blijft die nog steeds onbekend.

Alberto Ciaccio

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 1 december 2016
VOD-release: 28 februari 2017
DVD-release: 28 februari 2017