A House on Willow Street (2016)

Recensie House on Willow Street CinemagazineRegie: Alastair Orr | 82 minuten | actie, horror | Acteurs: Carlyn Burchell, Gustav Gerdener, Zino Ventura, Sharni Vinson, Steven John Ward

‘A House on Willow Street’ volgt de lotgevallen van een groepje boeven dat in de Zuid-Afrikaanse metropool Kaapstad de dochter van een rijke diamanthandelaar kidnapt. Ze sluiten het slachtoffer op in hun schuilplaats en werken vervolgens een plan uit om de ontvoering af te handelen en een weelderige som aan kostbare diamanten op te strijken. Maar zoals zo vaak in het mondiale filmuniversum loopt de ontvoering allesbehalve gesmeerd. Het ontvoerde meisje blijkt namelijk bezeten te zijn door een krachtige demon en werpt zich al snel op tot een geduchte en angstaanjagende tegenstander.

‘A House on Willow Street’ knoopt een beetje aan bij films als ‘Don’t Breathe’ en ‘The People Under the Stairs’, ook gruwelprenten waarin een groepje inbrekers het oog laat vallen op het verkeerde huis en een snelle, lucratieve misdaadklus ontaardt in een nachtmerrie. In ‘A House on Willow Street’ ontpopt de ontvoerde, op het oog weerloze rijkeluisdochter zich als een levensgevaarlijk secreet dat is bezeten door een groezelige demon. Het bovennatuurlijke wezen speelt in op de angsten en schuldgevoelens van mensen en probeert zo de zielen te verzamelen die nodig zijn voor een definitieve wederopstanding.

Bijster origineel of onderscheidend is ‘A House on Willow Street’ zeker niet. Lichten die plotseling uitgaan, alom bekende jump scares, bekende en al vaak beproefde verhaalelementen en gemutileerde lijken zijn bekende horrorclichés die ook in dit werkje van Alastair Orr gretig worden aangepakt om het schrikgehalte richting overdrive te jagen. Ook de dialogen zijn doorgaans niet geweldig en zakken soms zelfs af naar een vrij lamentabel niveau. Daarnaast zijn ook de hoofprotagonisten verre van sympathiek en niet bepaald gezegend met een overdosis aan intelligentie, waardoor je als kijker niet snel een band krijgt met de personages.

Toch is er ook nog wel iets positiefs te melden over deze horrorprent. Technisch en uiterlijk staat de film namelijk wel op een tamelijk hoog niveau. Met name de door demonische krachten bezeten individuen, compleet met bloeddoorlopen ogen en een groteske, stekelige reuzentong die oogt als het onzalige mengproduct van een inktvistentakel en de hemipenis van een adder, zien er akelig en overtuigend uit. Ook de ontknoping, vaak niet het sterkste punt van dit filmtype, is best goed te pruimen.

‘A House on Willow Street’ zal geen serieuze rimpelingen op de horroroceaan teweegbrengen. Daarvoor bevat de film net wat te veel clichés en te weinig unique selling points. Toch is het bij vlagen wel een aardige horrorprent die lekker wegkijkt en voor de liefhebbers van het genre best een kijkinvestering van een kleine anderhalf uur waard is.

Frank Heinen

Waardering: 3

VOD-release: 24 maart 2017
DVD-release: 28 maart 2017