Ali & Ava (2021)

Recensie Ali & Ava CinemagazineRegie: Clio Barnard | 95 minuten | drama | Acteurs: Adeel Akhtar, Claire Rushbrook, Ellora Torchia, Shaun Thomas, Natalie Gavin, Mona Goodwin, Krupa Pattani, Vinny Dhillon, Tasha Connor, Macy Shackleton, Ariana Bodorova, Sarlota Nagyova, Sienna Afsar, Uzair Ali, Abid Yaqoob, Rashid Hussain, Kamal Kaan

Het romantische drama ‘Ali & Ava’ is ontzettend verkwikkend. Centraal staan twee ruimhartige mensen uit de Engelse fabrieksstad Bradford die niet door de makkelijkste periode van hun leven gaan. Huisbaas Ali (Adeel Akhtarm) zit gevangen in een gestrand huwelijk en onderwijsassistent en alleenstaande moeder Ava (Claire Rushbrook) is herstellende van een vorige relatie. Onverwachts lopen de twee positivo’s elkaar tegen het lijf. Nee, het is geen premisse voor een noodlotsdrama van Ken Loach of Mike Leigh. Regisseur Clio Barnard is namelijk allesbehalve voor één gat te vangen en komt hier qua energie met een soort ‘Licorice Pizza’ (Paul Thomas Anderson, 2021) over de achterbuurten van Bradford op de proppen. Een filmische liefdesbrief tegen de stroom in.

De eerste connectie van het koppel uit zich in het luisteren naar haast tegenovergestelde muzieksmaken. Ali adoreert Britse punk en hiphop, Ava neuriet het liefst op country en folk. Ondanks dit grote smaakverschil, blijft hetgeen muziek doet met mensen onverklaarbaar. De film voedt het idee dat Ava en Ali elkaar op afstand aanvoelen via hun respectievelijke favoriete muziek. Hoewel zoetsappig, heeft het een soort transcendentale functie in het verhaal en voegt de opzwepende soundtrack zo een snufje magisch realisme toe aan het rauwe drama.

Naast de passie steekt Barnards film de problemen van Ali en Ava niet onder stoelen of banken. Bij Ali bestaat de overtollige bagage voornamelijk uit familieverwachtingen. Hij niet durft te vertellen dat zijn huwelijk compleet is uitgedoofd en om de schone schijn op te houden wordt er een hoop gelogen. Voor Ava zijn het haar nakomelingen die zowel vreugde als last opleveren. Zo is haar tienerzoon, zelf net vader, totaal niet gediend van het nieuwe vriendje. Bovendien zie je in hun samenkomst de impact van verschillende etnische identiteiten in Bradford. Echter, evenals Ava en Ali’s hartstocht voor elkaar is de film onbevreesd voor complexe situaties en is wellicht juist tegendraadse liefde in staat om halsstarrige tegenstellingen te beslechten.

In haar oeuvre daagt regisseur Barnard zich graag uit met scherp contrasterende elementen. ‘The Arbor’ (2010) is bijvoorbeeld een gespeelde documentaire over toneelschrijver Andrea Dunbar die in een notoire achterbuurt van Bradford woont. Voor ‘Ali & Ava’ is het niet veel anders. Het tracht namelijk gevoelige romantiek en hardvochtig sociaaldrama, in Engeland ook wel Kitchen sink realism genoemd, te verenigen. Groot en deels slaagt het hierin. En hoewel ‘Ali & Ava’ duidelijk verwant is aan de films van Ken Loach, voelt het tegelijkertijd als een optimistische antithese van zijn sociaal-realistisch oeuvre waarin bijna iedere film een aanklacht is tegen de status quo in Engeland. Toch knaagt de vraag of al de problematiek in ‘Ali & Ava’ niet te makkelijk met de mantel der liefde wordt bedekt. Het open einde zegt genoeg.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 12 mei 2022
DVD-release: 17 augustus 2022