Baggage (2003)
Regie: Evan Aaronson | 81 minuten | drama | Acteurs: M. Emmet Walsh, Mariette Hartley, Vincent Schiavelli, Camille Solari, Jimbo Barnett, Samantha Carpel, Shane Edelman, Andrea La Bella, Christian Leffler, Barbara Lettieri, Machael A. Licata, Ali Pomerantz, Spencer Vrooman, Jessee Roach, Alexi Wasser
Uit een recent onderzoek van de Association of European Airlines (AEA) bleek dat op elke duizend passagiers gemiddeld 11,9 koffers kwijtraken. Nota bene de KLM voerde de lijst aan met 17,4 zoekgeraakte koffers per duizend reizigers. Maar hoe vaak zou het gebeuren dat mensen de verkeerde koffer meenemen van het vliegveld? Daar komen ze vaak thuis pas achter. En hoe kom je dan te weten wie jouw koffer heeft meegenomen? Om dit gegeven draait het in de film ‘Baggage’ van regisseur Evan Aaronson. Want behalve de (tastbare) spullen van een ander, neem je in een koffer vaak ook de emotionele baggage van die persoon mee.
In dit onafhankelijke drama nemen de al wat oudere Sandy Westphall en twintiger Martin Kessler per ongeluk elkaars koffer mee op een druk vliegveld. Voordat Sandy doorheeft wat er gebeurd is, wordt ‘zijn’ koffer gestolen door twee baldadige tieners, Tyler en Quinn. Sandy, die niet lang meer te leven heeft en heel wat heeft meegemaakt in zijn leven, blijft niet bij de pakken neerzitten en besluit zijn high school sweetheart Emily op te zoeken. Zo hoopt hij zich te kunnen verzoenen met zijn verleden.
Martin, een schrijver, baalt aanvankelijk behoorlijk van het zoekraken van zijn koffer omdat hij nu niet verder kan werken aan zijn boek. Hij heeft echter wel Sandy’s koffer en tracht deze op te sporen. Tijdens zijn zoektocht komt hij er achter dat hij hoognodig een nieuwe blik op zijn leven moet werpen; hij is teveel in het verleden blijven hangen. Tyler, een van de twee jongens die Sandy’s – en dus eigenlijk Martins – koffer hebben gestolen, raakt intussen geboeid door Martins boek, een verslag van diens jeugdjaren. Hij besluit zijn leven wat serieuzer aan te gaan pakken, tot grote ergernis van zijn maatje Quinn.
Regisseur Evan Aaronson maakte penibele momenten mee tijdens het filmen van ‘Baggage’. In Lima, Peru werd hij tijdens een korte vakantie – om de batterij opnieuw op te laden – gekidnapt. De bandieten wilden het geld op zijn creditcard. Daar stond echter niets meer op, omdat Aaronson al zijn centen in het maken van de film had gestopt. De rovers namen met dat excuus geen genoegen en dreigden hem te verstikken met een ketting en zetten de loop van een geweer tegen zijn hoofd. Uiteindelijk werd Aaronson toch vrijgelaten, zodat hij de film kon completeren.
Je moet er natuurlijk van houden, van die sentimentaliteit. Maar in zijn genre is ‘Baggage’ een aardig drama dat je daadwerkelijk meeneemt op een emotionele reis door de levens van de drie hoofdpersonen. Het is een bijzonder gegeven om te weten dat een enkele gebeurtenis – hoe klein ook – gigantische gevolgen kan hebben voor de rest van je leven. En dat gegeven staat centraal in deze film. Ook wordt er op subtiele wijze bij stilgestaan dat het geen nut heeft om te lang in het verleden te blijven hangen of te veel te dromen over de toekomst; je leeft in het heden dus nu moet je het doen.
Het acteerwerk in de film laat hier en daar te wensen over. Van mensen als M. Emmet Walsh (‘Blood Simple’, ‘Brubaker’, ‘Blade Runner’) en Vincent Schiavelli (‘One Flew over the Cuckoo’s Nest’, ‘Amadeus’) zou je beter verwachten, hoewel de laatste maar een klein rolletje heeft. Uitzondering op de regel is Mariette Hartley, die als Sandy’s oude liefde Emily aanvankelijk afstandelijk is maar op een ontwapende manier ontdooit. De dialogen zijn bij vlagen erg sterk; de woorden raken je echt en schudden je wakker.
Conclusie: ‘Baggage’ is geen hoogvlieger, maar de film weet je als kijker op sommige momenten wel degelijk een spiegel voor te houden. En dat is dan ook gelijk de grootste kracht van dit korte (81 minuten) filmpje.
Patricia Smagge