Bloody Marie (2019)

Regie: Lennert Hillege, Guido van Driel | 87 minuten | actie, drama | Acteurs: Susanne Wolff, Dragos Bucur, Alexia Lestiboudois, Teun Luijkx, Jan Bijvoet, Therese Affolter, Mark Rietman, Kim Hertogs, Leny Breederveld, Dennis Rudge, Murth Mossel, Aart Staartjes, Valentijn Dhaenens, Martijn van der Veen, Anna Tenta, Sytske van der Ster, Fow Pyng Hu, Urmie Plein, Jack Monkau

Striptekenaar Marie Wankelmut (Susanne Wolff) woont in de rosse buurt van Amsterdam. Ze is verslaafd aan alcohol en maakt deel uit van het nachtleven in de groezelige straten in haar buurt. Marie is Duitse van origine en teert op het succes van haar “graphic novel” ‘Porn for the Blind’, maar er komt al tijden geen werk meer uit haar vingers. Haar enige metgezel is haar hond Lieze, die haar trouw vergezeld bij haar zwerftochten. Ooit woonde ze samen met haar moeder in haar huisje, maar die is aan alcoholmisbruik overleden. In het begin van ‘Bloody Marie’ geeft ze haar schoenen weg aan ene Dragomir (Dragos Bucur), die ze in een steegje tegenkomt, in ruil voor een fles sterke drank. Maar dat is niet het laatste wat ze van Dragomir zal zien, als blijkt dat hij een crimineel is die zich bezig houdt met de welig tierende vrouwenhandel op de Wallen.

‘Bloody Marie’ is geregisseerd door een duo: Guido van Driel en Lennart Hillege. Van Driel is van oorsprong zelf striptekenaar en Hillege zijn cameraman, onder andere bij zijn eerste film ‘De wederopstanding van een klootzak’. De twee weten uitstekend de sfeer van de stad in beelden te vangen: de neonlichten, de smerige straten, de haast gezichtsloze massa op zoek naar vertier in allerlei vormen. Marie strompelt zich daar soms letterlijk een weg doorheen, zonder duidelijk doel. Datzelfde lijken de makers precies ook te beogen.

De film ontvouwt zich aanvankelijk als een karakterstudie in een laag tempo, die sterk het langzame verval van een eenzame vrouw in beeld brengt. Door ontmoetingen met een fan van haar werk, Oscar Doki (de Vlaming Jan Bijvoet) lijkt het kort alsof er mogelijk iets romantisch kan opbloeien, maar Van Driel en Hillege laten zich in de eerste helft van de film nauwelijks vastpinnen op een genre of zelfs maar een heldere structuur waar Marie (en de film) heen gaat. Maar dan slaat plotseling de vlam in de pan en wordt ‘Bloody Marie’ een thriller waarbij Marie alles uit de kast moet halen om te overleven. De focus komt geheel te liggen bij de duistere zaakjes die zich recht onder haar neus afspelen en waar ze onbedoeld een rol in gaat spelen. Gebeurtenissen worden hier en daar onderstreept met fraaie tekeningen die Marie maakt van wat ze meemaakt. Een goede vondst.

Wat jammer is, is dat de abrupte overgang zowel een dosis adrenaline in de aderen pompt, maar tegelijk ook ongeloofwaardig overkomt. Marie is het ene moment amper nog in staat om voor zichzelf te zorgen en haar leven op orde te krijgen (laat staan te houden) en het volgende moment is ze onverzettelijk – en lijkt ze geen last meer te hebben van haar verslaving. Het gaat te snel en dat haalt je als kijker wel uit de film.

Wolff acteert overigens uitstekend, zonder in clichématige overdreven dronkenschap te vervallen wat je helaas veel te vaak ziet in films. In kleine bijrollen zien we nog bekende gezichten als Aart Staartjes als Marie’s demente buurman, Roeland Fernhout en een smerige Mark Rietman als een zieke onderwereldfiguur.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 28 februari 2019