Burlesque (2010)
Regie: Steven Antin | 119 minuten | drama, romantiek, musical | Acteurs: Christina Aguilera, Cher, Stanley Tucci, Eric Dane, Cam Gigandet, Julianne Houghton, Peter Gallagher, Alan Cumming, Kristen Bell, Timor Steffens
Als zichzelf respecterende popster hoor je in een speelfilm te spelen, moet Aguilera gedacht hebben. Zoals we in 2002 konden genieten van de acteerprestaties van Britney Spears in ‘Crossroads’, is het anno 2010 de beurt aan Christina Aguilera met een rol in ‘Burlesque’. Regisseur en scriptschrijver Steve Antin schreef de film speciaal voor haar. De belangrijke bijrol is weggelegd voor Cher, een legende uit de popindustrie. Zoals de tagline van de film treffend omschrijft: It takes a LEGEND… to make a STAR.
Ali (Christina Aguilera) is een jonge vrouw met ambities uit een klein dorpje in Iowa. Ze kan zingen en ze besluit haar geluk te beproeven in L.A. om het daar helemaal te gaan maken. De eerste avond in de grote stad komt ze terecht in een extravagante club: The Burlesque Lounge. Schaars geklede dames dansen en playbacken en iedereen vindt het geweldig. Vooral Ali, ze is tot tranen toe geroerd als nachtclubeigenaresse Tess (Cher) zingend het publiek verwelkomt. Op dat moment neemt Ali zich voor om ook op het podium terecht te komen. In eerste instantie neemt ze genoegen met een baantje als serveerster, om bij de eerst volgende auditie alles uit de kast te trekken. Ze krijgt een kans om zichzelf te bewijzen en dat doet ze. Met haar spectaculaire stem geeft ze The Burlesque Lounge weer zijn oude glorie terug. Alleen zal er meer nodig zijn om de in verval geraakte club van de ondergang te kunnen redden.
Waar het bij ‘Burlesque’ in de eerste plaats fout gaat, is met het verhaal. Natuurlijk kan Christina Aguilera geweldig zingen, maar dat is niet voldoende voor een film, zelfs niet een musical. Het plot is voorspelbaar en clichématig. Het verhaal is vergelijkbaar met films als ‘Coyote Ugly’ en zelfs ‘Crossroads’, waarin een onzeker meisje zich uiteindelijk ontpopt tot zelfverzekerde zangeres. Nergens wordt ook maar getracht iets meer van het verhaal te maken. Aguilera doet er alles aan om haar rol zo innemend mogelijk neer te zetten, daar gaat het nog verder mis met de film. Ze moet het zeker niet van haar komisch talent hebben, maar ook haar sympathieke inborst wil niet overtuigen. Het is vooral de gespeelde onzekerheid die erg ongeloofwaardig overkomt. De overige personages als bijvoorbeeld Kristen Bell als collega-danseres Nikki of Eric Dane als oppervlakkige zakenman blijven teveel aan de oppervlakte. Stanley Tucci als stage manager zorgt als enige zo nu en dan voor een oprecht komische noot en ook Alan Cumming als flamboyante gastheer overtuigt. Cher is vooral zichzelf, ze kan natuurlijk nog steeds zingen, maar charmeren doet ze niet.
Wat vooral teleurstellend is, is de uitwerking van de setting en het thema van de film. De club waar alles zich afspeelt, The Burlesque Lounge, doet erg gedateerd aan en de dansjes van de dames zijn niet opwindend of indrukwekkend genoeg. Niet zoals dat bijvoorbeeld wel het geval was bij vergelijkbare films als ‘Moulin Rouge’ of zelfs ‘Show Girls’. The Burlesque Lounge komt niet verder dan een schimmige dansclub waar een de ene toonladder na de ander eruit wordt geknepen. De film mist hierdoor eigenlijk haar doel. De nadruk is op de muziek komen te liggen en met zwaargewichten als Cher en Aguilera lijkt dat in eerste instantie geen gek idee. Maar er is meer nodig om een goede film te maken, veel meer.
Grietje de Heer
Waardering: 2
Bioscooprelease: 16 december 2010