De apenprins – Le voyage du prince (2019)

Regie: Jean-François Laguionie, Xavier Picard | 77 minuten | animatie

In 1999 bracht de Franse regisseur Jean-François Laguionie (bekend van onder andere ‘Louise en hiver’ uit 2016) al eens een animatiefilm over apen uit: ‘Le château des singes’. Zijn nieuwste werk, ‘Le voyage du prince’ (Nederlandse titel: ‘De apenprins’), dat mede geregisseerd is door Xavier Picard, wordt voorgesteld als een geestverwant, in plaats van een directe vervolgfilm. Ja, ook hier gaat het weer om apen die zich als mensen gedragen, en er wordt in een flashback zelfs gerefereerd aan de hoofdpersoon uit de eerdere film, maar ‘De apenprins’ staat verder volledig op zichzelf. Dus wie de eerste film niet gezien heeft, komt geen informatie tekort.

Ondanks de beperkte duur van 77 minuten is ‘De apenprins’ heerlijk loom van opzet. De eerste helft van de film bestaat vooral uit pratende apen. We starten met een aap-op-leeftijd die aanspoelt op een strand en gevonden wordt door een jonge aap die met vogels in gesprek lijkt. De aap-op-leeftijd stelt zichzelf aan de kijker voor als prins Laurent en zal gedurende de film de verteller blijven. Laurent hoort bij de Laankos-apen en is terechtgekomen bij de Nioukos-apen, die niet willen geloven dat er buiten hun stad nog ander apenleven is. Daarom is Laurent interessant studiemateriaal voor professor Victor Abervrach, die in ongenade is gevallen bij de Academie en met dit bewijs zijn plaats aan de wetenschappelijke tafel hoopt te heroveren.

Zijn vrouw Elizabeth doet ander onderzoek, namelijk naar het oprukkende bos dat de apenstad bedreigt. Hun adoptiefzoon, de vondeling Tom, is de jonge aap die Laurent op het strand gevonden heeft. Tom blijkt de enige te zijn die de vreemde taal van Laurent een beetje kan doorgronden en doet daarom dienst als vertaler, maar ook als kameraad. Hij neemt Laurent mee op sleeptouw en krijgt in het verhaal een steeds belangrijkere rol toebedeeld. In een flashback memoreert Laurent een jonge aap uit zijn eigen gemeenschap (‘Kom’, de hoofdpersoon uit ‘Le château des singes’), die hem erg aan Tom doet denken. Tot zover de relatie tussen de twee films.

In de eerste helft wordt veelal gebruik gemaakt van medium shots, dus zonder dat het grotere plaatje – namelijk de stad waar Laurent terecht is gekomen – echt duidelijk wordt. Je ziet vooral de pratende apen in beeld en de speelruimte beperkt zich hoofdzakelijk tot het laboratorium waar Laurent wordt onderzocht. Dit verandert halverwege als de prins buiten komt en meteen wordt de film ook een stuk levendiger. Niet dat de start saai is, maar het trage tempo zal waarschijnlijk niet iedereen kunnen bekoren. Ondanks het wat vlottere tempo van de tweede helft, blijft de film heel contemplatief. Laurent filosofeert erop los en het regisseursduo Laguionie en Picard neemt flink de tijd om de natuur in beeld te brengen.

En passant krijgt de consumptiemaatschappij ervan langs (de Nioukos produceren om het produceren en niet omdat ze artikelen nou per se nodig hebben) en ageert de film zowel tegen een te filosofische levensbeschouwing (de Laankos) als een te wetenschappelijk discours (de Nioukos). Uiteindelijk komt er nog een derde club apen in beeld, nadat Tom goed naar zijn gevoel heeft geluisterd. De middenweg die deze apen bewandelen is ook niet zaligmakend, maar de film lijkt vooral aan te geven dat je je niet op één vorm van levensbeschouwing moet blindstaren. En vooral degene die er een andere levensbeschouwing op nahoudt niet automatisch als de vijand moet zien.

De levenslessen worden en passant gepresenteerd – de film geeft de kijker volop de ruimte om zelf na te denken. Hij lijkt dan ook vooral geschikt voor een wat ouder publiek, hoewel er voor jeugdige kijkers genoeg moois valt te bewonderen. De rust die de film uitstraalt wordt versterkt door het zachte kleurenpalet. Het verhaal heeft uiteindelijk niet heel veel om het lijf, maar als aaneenschakeling van sfeerbeelden en met als grondgedachte dat je goed (naar de natuur) moet luisteren, is ‘De apenprins’ een genot om te ondergaan.

Wouter de Boer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 7 juli 2021