Dumbo (2019)

Regie: Tim Burton | 112 minuten | familie, fantasie | Acteurs: Colin Farrell, Michael Keaton, Danny DeVito, Eva Green, Alan Arkin, Nico Parker, Finley Hobbins, Roshan Seth, Lars Eidinger, Deobia Oparei, Joseph Gatt, Miguel Muñoz Segura, Zenaida Alcalde, Douglas Reith, Phil Zimmerman, Sharon Rooney, Frank Bourke

De volgende editie in de live-action-renaissance van Disney is een feit. Met ‘Dumbo’ heeft de filmgigant opnieuw, na onder andere ‘Beauty and the Beast’ en ‘Cinderella’, een remake van een animatieklassieker geproduceerd. In tegenstelling tot bovenstaande voorbeelden weet regisseur Tim Burton met ‘Dumbo’ het publiek te verrassen met een origineel verhaal verpakt in het materiaal van het inmiddels 78 jaar oude origineel.

‘Dumbo’ (2019) zit vol met verwijzingen naar de oude klassieker. Zo heeft de beruchte scène met de roze olifanten een waardige plaats gekregen, is de veer nog net zo belangrijk voor Dumbo en zijn er verwijzingen naar karakters zoals Timothy Mouse, de muis die Dumbo helpt in de originele versie, en de trein Casey Jr. Deze verwijzingen leiden echter niet af van het feit dat het verhaal wezenlijk anders is. Waar het conflict in de originele film gaat over het vinden van een plaats in zijn eigen circusfamilie door te bewijzen dat hij kan vliegen, gaat Tim Burton één stap verder.

Zo wordt redelijk vroeg in de film duidelijk wat Dumbo kan, maar moet de beroemde olifant zich staande zien te houden in de waanzin die afkomt op een vliegende olifant. Geldwolven, onveilige situaties en publiciteit komen zodoende recht tegenover familie, liefde en vrienden te staan. De thema’s zijn klassiek, de uitvoering is niet heel bijzonder, maar het geeft de remake een geheel ander conflict dan het origineel.

Natuurlijk is het nooit eerlijk om een remake te vergelijken met het origineel, maar hoort deze op zichzelf beoordeeld te worden. Hoewel er een aantal elementen uit de film zijn waar het publiek met de ogen zal rollen, is er bij ‘Dumbo’ over het algemeen sprake van een goed gestructureerd geheel, met een sterke visuele ondersteuning. Het verhaal blijft simpel en klein, waardoor het realistisch oogt en goed te volgen blijft. De visuele elementen, in een film over een vliegende olifant toch niet onbelangrijk, blijven goed overeind staan. De interactie tussen de verschillende ‘echte’ karakters en de digitale tegenspelers is natuurlijk en stoort niet. Dit maakt dat het publiek gemakkelijk in de wereld van het circus getrokken wordt, en de suspension of disbelief behouden wordt.

Rondom die ‘echte’ karakters heeft Burton de plank wel meerdere keren misgeslagen. Zo hangt een groot deel van de film rondom de interacties tussen Dumbo en twee kinderen Milly (Nico Parker) en Joe (Finley Hobbins). Hoewel het vaak oneerlijk is om streng te zijn op de acteerprestaties van kinderen, is hun rol in deze film dusdanig vitaal dat het mislukken van hun personages toch benoemd moet worden. Een wezenlijk deel hiervan ligt niet bij de acteerprestaties; hoewel de term ‘houterig’ voor het acteerwerk van de kinderen regelmatig zwak uitgedrukt is. De scripts waarmee ze hebben moeten werken geven hun karakters totaal geen richting. Zo kan het karakter van Milly de gehele film worden gezien als ‘kind dat interesse toont in wetenschap’. Dat is geen uitgewerkt personage, waardoor het vrijwel onmogelijk is om mee te leven in de keuzes die ze maakt en de emoties die daarachter liggen. Milly is niet het enige voorbeeld hiervan, bij de meeste personages uit de film is sprake van onderontwikkeling.

Tim Burton heeft een originele, verrassende film geproduceerd waarin de versie uit 1941 geëerd, maar niet gekopieerd wordt. Met een eigen verhaal, en talloze verwijzingen naar het origineel, weet Burton het publiek te betoveren en te laten zweven. Het complete gebrek aan uitgewerkte personages haalt ‘Dumbo’ echter de wind uit zijn oren en brengt het publiek weer terug op de grond. De overweldigende aandoenlijkheid van het kleine olifantje, gecombineerd met Disney’s kenmerkende verwondering en magie, maakt dat ´Dumbo’ alsnog een aanrader is voor eenieder die zich daar graag in onderdompelt.

Teun van der Maas

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 27 maart 2019
DVD- en blu-ray-release: 23 augustus 2019