Forest – I See You Everywhere – Rengeteg – Mindenhol látlak (2021)

Regie: Benedek Fliegauf | 112 minuten | drama | Acteurs: Eszter Balla, Laszlo Cziffer, Péter Fancsikai, Róza Fliegauf, Terence Gábor Gelencsér, Ági Gubík, Sarolta Hüttl, Juli Jakab, Fliegauf János, Felicián Keresztes, Lilla Kizlinger, Bernát Koncsag, Natasa Kovalik, Podlovics Laura, Réka Lukoviczki, András Lukács, István Lénárt

In 2003 verraste de Hongaarse regisseur Benedek Fliegauf met ‘Forest’. Deze met een piepklein budget geschoten film is opgebouwd uit losse episodes over mensen die om uiteenlopende redenen overhoop liggen met elkaar en de wereld. ‘Forest: I See You Everywhere’ volgt dezelfde formule. In zeven losstaande verhalen volgen we personages die elk op een andere manier met hun omgeving en naasten in conflict zijn. Denk aan een jonge vrouw die haar vriend verdenkt van vreemdgaan, een stel dat worstelt met een kinderwens, en een gelovige moeder die van mening is dat haar zoon zich met zijn roleplayinggame aan de duivel uitlevert.

Hoewel de verschillende episodes en personages in deze omnibusvertelling onderling sterk van elkaar verschillen, hebben ze wel een gemeenschappelijke deler. Ze ontleden stuk voor stuk de menselijke ziel en laten zien wat een wonderbaarlijk en soms angstaanjagend vat vol tegenstrijdigheden dit bizarre voortbrengsel van de evolutie is. Daarnaast is ook de dood in elk verhaal aanwezig, soms expliciet en op andere momenten onderhuids, als een symbool van de unieke angst die voortkomt uit het feit dat de mens als enige diersoort voortdurend de existentiële wetenschap met zich mee torst dat het leven eindig is.

We zien bijvoorbeeld een zieke vader die weet dat zijn overlevingskansen gering zijn. Het sterven is echter niet zijn grootste angst: hij is vooral bang dat zijn zoon uiteindelijk met zijn jongere vrouw aan de haal zal gaan. Ook het verhaal over een stel dat worstelt met een kinderwens is doordrongen van de leegte die de dood in menig mensenleven achterlaat.

Wat Fliegauf erg goed doet, is spelen met de aard van menselijke emoties en de persoonlijkheden van de belangrijkste protagonisten. Neem bijvoorbeeld het eerste verhaal over een meisje dat haar moeder, been en een veelbelovende sportieve toekomst heeft verloren door nalatigheid van haar vader. Die verzuimde namelijk om de autobanden tijdig te vervangen, wat resulteerde in een ongeval met noodlottige gevolgen. Als je naar het relaas van het meisje luistert, ben je er aanvankelijk vast van overtuigd dat vaderlief de ploert in het verhaal is. Als de vader uiteindelijk met een vinnige, doch plausibel klinkende reactie komt, brengt Fliegauf je aan het twijfelen over de ware verhoudingen binnen het getroebleerde gezin.

‘Forest: I See You Everywhere’ laat tevens zien hoe dun de scheidslijn vaak is tussen emoties die op het eerste gezicht hemelsbreed van elkaar verschillen. We zien hoe dicht narcisme en morele hoogdravendheid bij elkaar kunnen liggen en hoe snel liefde en begrip kunnen omslaan in jaloezie. In wezen legt de film een breed spectrum aan menselijke emoties op de snijtafel, om vervolgens te laten zien dat gevangen zijn in je emoties een typisch menselijke gruwel is. Eentje die soms nog angstaanjagender is dan de griezels en creaturen die veel horrorfilms bevolken.

Hoewel ‘Forest: I See You Everywhere’ op thematisch en psychologisch vlak veel interessante inzichten voor het voetlicht brengt, is de filmstijl een beetje vermoeiend. Elk verhaal vult het beeld met twee of drie personages die, meestal opgehokt in hun woning, hun giftige dialogen uitdragen. De beelden zijn grofkorrelig. Dat geeft de film het benodigde rauwe randje, maar is niet altijd even bevorderlijk voor de kijkervaring. Hoewel ‘Forest: I See You Everywhere’ interessante ideeën opwerpt en het acteerwerk prima in orde is, kan de film door het iets te minimalistische en soms wat repetitieve format niet helemaal tot het einde beklijven.

Frank Heinen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 4 augustus 2022