Full Contact (2015)

Regie: David Verbeek | 105 minuten | drama, thriller | Acteurs: Grégoire Colin, Lizzie Brocheré, Slimane Dazi, Alain Blazevic, Robert Jozinovic, Zvonimir Munivrana

‘Full Contact’ (2015) laat zich het beste omschrijven als het tegenovergestelde van wat de titel suggereert: afstandelijk. Toepasselijk, want het werk van hoofdpersoon Ivan, een dronepiloot, is verre van kleurrijk. Ergens in de woestijn van Nevada in een container, begluurt hij via zijn drone terroristen in Afghanistan en Pakistan en schakelt hij hen uit met een druk op de knop van zijn stuurknuppel. Ook met zijn collega naast hem maakt hij geen echt contact. Hij communiceert alleen spaarzaam met iemand van wie we alleen de stem horen. Een dronepiloot heeft de eenzaamste baan van de wereld, dat wil regisseur David Verbeek ons laten zien.

Elke avond legt Ivan kilometers af op zijn motor op donkere snelwegen om zich in een of andere groezelige nachtclub te ontladen. Tot meer dan voyeurisme acht hij zichzelf niet in staat, tenminste, hij gaat zelfs zo ver zich als impotent te omschrijven aan een van de danseressen. Als ze later alsnog in bed belanden is het duidelijk dat we deze aandoening niet letterlijk moeten nemen, maar de boodschap is overgekomen: Ivan voelt zich geen echte vent. Niet onbegrijpelijk als je ziet wat zijn werk inhoudt: hij beschikt over leven en dood, maar een kind kan de was doen.

Wanneer hij tenslotte abusievelijk een school platbombardeert in plaats van een trainingskamp van de terroristen, zijn aan alle voorwaarden voor een existentiële crisis voldaan. De piloot daalt af in de krochten van zijn psyche waar hij, als in een droom, maar niet kan ontsnappen aan zijn slachtoffers. Opvallend genoeg niet de kinderen, maar de terroristen duiken op in de woestijn waar hij zich verschuilt. En later zoekt hij ze zelf op in een boksschool. Hij gaat het gevecht steeds opnieuw aan, telkens dichter op de huid. Eerst met een machinegeweer waarmee hij zijn tegenstanders in de ogen kan kijken, maar ook in de rug kan neerschieten. Daarna met de blote vuisten, verstrengeld in een wurggreep op de vloer. Het gaat Ivan niet om vergiffenis, maar om het terug vinden van zijn eigenwaarde.

Verbeek snijdt een razend interessant thema aan, echter de uitwerking stelt jammer genoeg teleur. ‘Full Contact’ is visueel een aantrekkelijke film met een spannende geluidsband, maar de vorm verveelt door een veel te rechtlijnig karakter. Ook doet de voortkabbelende montage de film verder de das om. ‘Full Contact’ is een verzameling fraaie plaatjes maar heeft de dynamiek van een metronoom: alle beelden verhouden zich identiek tot elkaar. Of iemand nu wakker wordt in zijn bed of zich verrot laat trappen in een boksring; de opbouw blijft hetzelfde.

Die rechtlijnigheid is niet alleen jammer maar ook merkwaardig als je bedenkt dat Verbeek zich heeft laat inspireren door ‘Lost Highway’ (1997) van David Lynch. De koele stijl van filmen; de korte en onwerkelijke dialogen; de voorbijflitsende strepen op de snelweg opgelicht door de koplampen van een voertuig op hoge snelheid; een mystieke overgang naar een parallelle wereld waar het hoofdpersonage plotseling een volslagen ander leven lijdt, en waar ook de nachtclubdanseres veranderd is in een brave moeder met dito baan. Tel daarbij op nog een aantal nachtmerrieachtige beelden en ‘Lost Highway’ is niet meer ver weg. En het mag duidelijk zijn, ook qua thematiek liggen beide films in elkaars verlengde. Maar waar Lynch zijn best doet om de kijker verward achter te laten, sluit Verbeek met een niet mis te verstane boodschap af: doden op een afstand is laf en onmenselijk en kent aan beide zijden alleen maar verliezers; een ouderwets potje knokken daarentegen laat beide partijen in hun waarde. Misschien helemaal waar, maar ‘Full Contact’ zou hebben geprofiteerd van een minder kleurloze benadering.

Alberto Ciaccio

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 31 maart 2016
VOD-release: 21 juli 2016
DVD-release: 21 juli 2016