Getijden (2007)
Regie: Karel Doing | 12:30:00 minuten | korte film
In de experimentele film ‘Getijden’ voegt filmmaker Karel Doing acht filmgedichten samen tot een vooral in vorm coherent geheel: elk deel is qua lengte ongeveer gelijk en kent per film één overheersende kleurstelling. Wat inhoud betreft valt er weinig overeenstemming te zien in de filmpjes, maar het thema heeft altijd te maken met de mens in verhouding tot zijn omgeving en de emoties die daarbij horen. Daarnaast sluit de bijzondere soundtrack, gemaakt door Pierre Bastien en Andrea Emonds, naadloos aan bij de beelden, zodat ‘Getijden’ een heel bijzondere filmervaring wordt.
Het eerste bruin-oranje filmpje volgt iemand die bij het schijnsel van een kaars door een huis loopt op blote voeten. Die blote voeten komen overigens vaker terug, zou de filmmaker net als Quentin Tarantino een voetenfetisj hebben? Het tweede filmpje toont groene weilanden en een aandoenlijke ontmoeting tussen een koe en een vrouw. Het strand is onderwerp in het derde deel, waarin – als het zou bestaan -de prachtige zandkorrels wedijveren met het korrelige beeld om het kampioenschap korreligheid. Er is ook een filmpje waarin de performancekunstenares Joy Morya Yin in een sloot vol waterlelies gaat liggen en de onderwatercamera registreert hoe haar gebloemde jurkje golft in het troebele water. Dankzij de soundtrack met kleine kreuntjes van genot zou je zo naast haar gaan liggen. Het meest verontrustend is het overwegend rode filmpje waarin een soort ritueel plaatsvindt.
De bedoeling van de in Australië geboren, maar in Rotterdam wonende en werkende Doing is volgens hemzelf met dit filmpje de verschillende emoties en mentale toestanden te tonen. Of je dit eruit haalt ligt een groot deel aan de kijker zelf. Laat dit je echter niet afschrikken: Begrijpen hoef je het niet, je kunt er ook gewoon van genieten.
Monica Meijer