Gods of Egypt (2016)

Regie: Alex Proyas | 127 minuten | actie, avontuur, fantasie | Acteurs: Gerard Butler, Abbey Lee, Nikolaj Coster-Waldau, Courtney Eaton, Brenton Thwaites, Chadwick Boseman, Geoffrey Rush, Elodie Yung, Rufus Sewell, Emma Booth, Bruce Spence, Bryan Brown, Emily Wheaton, Goran D. Kleut, Marisa Lamonica, Rachael Blake, Rachel Joseph, Yaya Deng, Wassim Hawat, Robyin Nevin, Julian Stone

De oudheidkundige mythologie en folklore is onveranderlijk populair bij de Amerikaanse filmbonzen. De onvermijdelijke spektakelstukken leveren blijkbaar veel geld op, ondanks dat ze in kritische zin veelal ondermaats zijn. Dat ligt niet zozeer aan het spektakel zelf. Door de veelvuldige bovennatuurlijke elementen krijgt visueel vermaak vrij baan. Inhoudelijk schieten dit type films echter vaak tekort. Dat komt niet alleen omdat het verhaal in dienst staat van de esthetiek, maar ook doordat ze daadwerkelijk allemaal dezelfde thematiek bevatten. Simpel gezegd zijn dit soort avonturenfilms allen eendimensionale heldenepossen.

‘Gods of Egypt’ conformeert zich aan die conventies. Hier mogen zelfs twee helden met de eer strijken. De eerste is Horus (Nikolaj Coster-Waldau), zoon van de Egyptische koning Osiris. De laatste telg in de vooraanstaande Godenfamilie staat op het punt de kroon van zijn vader over te nemen. Daar heeft hij echter buiten de broer van Osiris gerekend. Deze Set (Gerard Butler) heeft het plan opgevat om zelf de macht naar zich toe te trekken. En passant probeert hij meteen onsterfelijkheid te verwerven door ook de strijd met de dodenwereld aan te gaan. Horus wordt in een rechtstreeks duel verslagen, zijn magische ogen worden afgepakt en de Godenprins wordt in ballingschap achtergelaten.

Voor de gewone mensen heeft het leven eveneens een negatieve wending genomen. De kwaadaardige praktijken van Set en zijn vazallen heeft hun vrijheid sterk ingeperkt. Zo ook voor kruimeldief Bek (Brenton Thwaites) en zijn lief Zaya (Courtney Eaton). Wanneer Zaya dodelijk verwond raakt, zit er voor Bek niets anders op dan een pact te sluiten met de gevallen God Horus. Met de hulp van Zonnegod Ra probeert het onwaarschijnlijke tweetal Set omver te werpen en de vrede andermaal te herstellen.

Dat verhaal is bijwijlen zo absurd, dat ‘Gods of Egypt’ daar vreemd genoeg best door te pruimen valt. Door het hoge fantasiegehalte, de sporadische kwinkslagen en het lekkere tempo kijkt de film op die momenten lekker weg. Dat de film daarbij regelmatig leentjebuur speelt, valt nog te overzien. Over het geheel gezien zijn er evenwel de nodige tekortkomingen te bespeuren. Dat ligt niet zozeer aan het simpele verhaal, maar des te meer aan het knullige uiterlijk van de film.

‘Gods of Egypt’ is zichtbaar met digitale middelen opgenomen. Personages zijn er met behulp van een green screen tussen gezet. De waas die ze als gevolg omlijnt ziet er op zijn zachtst gezegd tamelijk amateuristisch uit. Het 3D-effect voegt zeer weinig toe. De special effects zien er menigmaal duidelijk nep uit. De camera zweeft ogenschijnlijk vakkundig rond, maar is uiteindelijk eerder zoekende dan effectief. Dat resulteert er bovenal in dat ‘Gods of Egypt’ een doods bordkartonnen voorkomen heeft. De acteurs weten het niveau niet meer omhoog te trekken. Dat is vooral op het conto van regisseur Alex Proyas (‘I, Robot’, ‘The Crow’) te schrijven, die door de visuele bomen het bos niet meer lijkt te zien.

Wouter Los

Waardering: 2

Bioscooprelease: 24 februari 2016
DVD- en blu-ray-release (ook 3D): 17 augustus 2016