Good Manners – As Boas Maneiras (2017)

Recensie Good Manners CinemagazineRegie: Marco Dutra, Juliana Rojas | 135 minuten | fantasie, horror | Acteurs: Isabél Zuaa, Marjorie Estiano, Miguel Lobo, Cida Moreira, Andréa Marquee, Felipe Kenji, Nina Medeiros, Neusa Velasco, Gilda Nomacce, Eduardo Gomes, Hugo Villavicenzio, Adriana Mendonça

Er zijn ongemakkelijke zwangerschappen. Er zijn gecompliceerde zwangerschappen. Er zijn ook zwangerschappen zoals die van de mooie rijke Ana in de Braziliaanse genremix ‘Good Manners’. In deze combi van horror, drama, liefdesfilm, musical en modern sprookje, leren we de hoogzwangere Ana kennen op het moment dat ze de Afro-Braziliaanse Clara aanneemt als nieuwe hulp in de huishouding. Deze Clara heeft al net zo’n mysterieus verleden als haar nieuwe werkgeefster, een werkgeefster die tijdens haar zwangerschap een ongekende trek heeft in vers vlees en die af en toe aan het slaapwandelen slaat.

‘Good Manners’ is een film waarbij je als recensent de plot het liefst een beetje met rust laat, zodat de kijker zich volop kan laten verrassen. Waar je wel iets over wil zeggen zijn de kwaliteiten van dit curiosum. Zoals het fantastisch acteren van Marjorie Estiano (Ana), die van haar personage een vrouw maakt die even hautain is als kinderlijk onschuldig. Een vrouw met de natuurlijke arrogantie van iemand die is geboren in een rijk milieu, maar tegelijk met de overlopende energie (en de daarbij horende chronische verveling) van een jonge moderne meid. Een vrouw ook die overloopt van sensualiteit en er zelfs als hoogzwangere nog een supersexy dansje uitgooit.

Ander pluspunt is de stijl. De film baadt in warm licht en bonte Braziliaanse kleuren, waarbij we soms moesten denken aan het oudere werk van Almodovár. Bovendien kent de film veel sfeervolle beelden van wereldstad Sao Paolo, waarbij we ons voor de verandering vooral richten op het minder arme deel van deze stad.

Ook de genremix is meer dan geslaagd. De hoofdmoot vormt sociaal drama, maar de film bevat ook flink wat horror en een stukje animatie. En wanneer je het echt niet verwacht barst een van de hoofdpersonen uit in een lied. Juist omdat de sfeer en de stijl zo consistent zijn, voelen die genresprongetjes nooit geforceerd aan en vormen ze ook geen inbreuk op die consistentie.

Het enige waar het ‘Good Manners’ aan ontbreekt is emotionele binding. Juist omdat de makers zich volledig richten op verhaal, stijl, vorm en schoonheid, schiet de emotionele ontwikkeling van de karakters tekort en daarmee de emotionele binding met de kijker. Omdat die binding ontbreekt, is de film ook wat minder spannend dan hij had kunnen zijn. Maar laat dit geen excuus zijn om dit toverballenhorrordrama over te slaan. Sensueel, amusant en hoogst origineel.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 november 2018