Halloween (2018)

Recensie Halloween (2018) CinemagazineRegie: David Gordon Green | 106 minuten | horror | Acteurs: Jamie Lee Curtis, Judy Greer, Andi Matichak, James Jude Courtney, Nick Castle, Haluk Bilginer, Will Patton, Rhian Rees, Jefferson Hall, Omar J. Dorsey, Miles Robbins, Drew Scheid, Jibrail Nantambu, Pedro Lopez, Charlie Benton, Christopher Allen Nelson, Teresa Johnson, Charlie Donadio, Stephanie Butts, Colin Mahan

Veertig jaar geleden gaf regisseur John Carpenter met ‘Halloween’ het startschot voor een stortvloed aan films in het zogenaamde ‘slashergenre’. Uitgangspunt: jonge mensen (voornamelijk vrouwen en dan het liefst babysitters) worden afgeslacht door een gestoorde gek met een mes. Indertijd was ‘Halloween’ zo’n succes, dat er talloze (afgrijselijke) vervolgdelen gemaakt werden. De franchise leek zo dood als het laatste slachtoffer van hoofdpersonage Michael Myers, maar regisseur David Gordon Green (‘Stronger’) zag tóch heil in een zoveelste sequel. En met succes: veertig jaar na dato blijkt ‘Halloween’ in de filmzalen opnieuw een monsterhit.

Omdat de filmstudio’s zich in al hun ongezonde expansiedrift bij de tien (!) overige delen in de franchise al in zoveel bochten hadden gewrongen, besloot regisseur Green al het tussenliggende voor het gemak even te negeren; de nieuwe ‘Halloween’ is een direct vervolg op het origineel. Veertig jaar nadat Michael Myers enkele jonge meiden afslachtte in het stadje Haddonfield, besluiten twee podcastmakers (het is immers 2018) in de zaak te duiken. Michael heeft na zijn arrestatie geen woord meer gesproken, en artsen breken zich al talloze jaren het hoofd over de vraag wat zich afspeelt in deze man, als je überhaupt al van een mens kunt spreken.

Wellicht heeft Michael het nooit kunnen verkroppen dat Laurie Strode (Jamie Lee Curtis) zich destijds als enige wist te onttrekken aan zijn hakmes. Laurie leeft sinds die nacht in 1978 in een voortdurende staat van paranoia, in zo’n extreme mate dat de relatie met haar dochter Karen (Judy Greer) flink bekoeld is. Deze Karen ziet de wereld echter als een ‘plek vol liefde en vrede’ (uhum), en is dus niet vatbaar voor de grillen van haar moeder. Het zal natuurlijk echter niet lang duren voordat Michael bij een (jawel) overplaatsing naar een andere inrichting weet te ontsnappen. Voor Laurie dé kans om eindelijk af te rekenen met de immer kwellende demon uit het verleden.

‘Halloween’ ontpopt zich aan de bioscoopkassa’s tot een groot succes, maar is de film als geheel ook geslaagd? Ten dele. Leuk zijn de knipogen naar het origineel (en dan vooral dat heerlijke, klassiek geworden muzikale thema), minder leuk dat de film inhoudelijk niet heel veel nieuws te zeggen heeft. ‘Halloween’ was vooral interessant geworden wanneer de makers er écht voor hadden gekozen om het kat-en-muisspel tussen Laurie en Michael verder uit te venten. De film voelt nu soms als een aaneenschakeling van toevalligheden waardoor Michael uiteindelijk vrij willekeurig bij Laurie en haar familie uitkomt, terwijl het juist hun ‘jager versus prooi-relatie’ is die het meest intrigeert.

Het wil echter niet zeggen dat ‘Halloween’ niet vermakelijk is. Het is gaaf om Jamie Lee Curtis weer terug te zien in de rol van Laurie: je gelooft direct dat deze vrouw zich al veertig jaar lang door het leven worstelt, continu alert op de onvermijdelijke terugkeer van het ultieme kwaad. Voorgoed getraumatiseerd, maar ook gezegend met een angstaanjagende verbetenheid die je, zeker bij vrouwelijke filmpersonages, te weinig ziet. ‘Halloween’ voelt dan ook net iets meer van deze tijd; je zou in de film soms zelfs een vleugje feminisme kunnen ontwaren en in de finale dwaalt de geest van #MeToo even rond.

Daarnaast blijft Michael Myers een ultieme horrorverschijning: meer vorm dan mens, waarvan in elke scène een ongekende dreiging uitgaat. Jammer alleen dat regisseur Green soms wel erg lomp te werk gaat, zoals in de wat al te geforceerde openingsscène. En het personage van de dokter die ten koste van alles inzicht wil krijgen in de psyche van Michael komt ook niet echt lekker uit de verf.

Het grootste monster dat zich echter schuilhoudt in ‘Halloween’ is het succes. De film bleek in Amerika een enorme hit, en succes betekent in Hollywood doorgaans maar één ding: uitmelken. En hoe vermakelijk deze nieuwe sequel bij vlagen ook is: de ‘Halloween’-franchise is zo onderhand wel genoeg afgeslacht. Een vervolg zal ongetwijfeld onvermijdelijk zijn, maar misschien is het beter om het legendarische masker van Michael Myers nu eens definitief op te bergen in de kelder. Mits die kelder natuurlijk goed is afgesloten.

Alex Mazereeuw

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 1 november 2018
DVD-, blu-ray en 4K UHD-release: 6 maart 2019