Jumbo (2020)

Regie: Zoé Wittock | 93 minuten | drama | Acteurs: Noémie Merlant, Emmanuelle Bercot, Bastien Bouillon, Sam Louwyck, Tracy Dossou, Jonathan Bartholmé, Eduard Nemcsenko, Noah Daccrissio, Idao Daccrissio, Stephen Rohde, Chris Caligo, Jimmy Raphaël, Barbara Hellemans

In de cultuurgeschiedenis wemelt het ervan. De Griekse oppergod Zeus verleidde ooit in de gedaante van een stier de klassieke schoonheid Europa. Een paar millennia later verloor King Kong zijn apenhart aan een mensenvrouw en kreeg mensenvrouw Martine een relatie met een gorilla (in ‘Le tout nouveau testament’). En het kon erger. In ‘Ex Machina’ raakte programmeur Caleb tot over zijn oren verliefd op een Cyborg terwijl in ‘Her’ de eenzame Theodore een affaire kreeg met een besturingssysteem. Kan het dan altijd nog gekker? Jazeker!

In het Franstalige drama ‘Jumbo’ verdient de jonge Jeanne haar geld als schoonmaakster in een attractiepark. Als ‘s avonds de bezoekers het park hebben verlaten komt Jeanne in actie. Behalve haar jeugdige baas Marc heeft ze geen directe collega’s. Op dat pretpark komt op een dag een nieuwe attractie, een stoer apparaat waar je al misselijk van wordt als je ernaar kijkt. En Jeanne, arme Jeanne, raakt tot over haar oren verliefd op dat apparaat.

Dit idiote uitgangspunt levert een verrassend normale film op. De hele liefdesgeschiedenis is dan wel bizar, maar de context waarin dit plaatsvindt blijft alledaags. Al snel wordt duidelijk dat Jeanne wat psychische troebelen heeft, wat deels haar vreemde gedrag verklaart. Jeannes fladderige moeder heeft in eerste instantie wel moeite met haar aanstaande schoonapparaat, maar draait verrassend snel bij. Daarnaast is chef Marc gecharmeerd van Jeanne, waarbij diens toenaderingspogingen alle bekende wegen volgen.

Tegenover dit alledaagse staat de uitbeelding van de liefdesaffaire. Die is van grote schoonheid. Debuterend regisseuse Zoé Wittock trekt alle visuele registers open om de voorzichtige (wederzijdse!) toenaderingspogingen en de uiteindelijke affaire uit te beelden. Hoe ze dat doet vertellen we niet, want de inventieve oplossingen en slimme wendingen zijn te bijzonder om weg te geven.

Noémie Merlant (die we nauwelijks herkenden van haar rol in ‘Portrait de la jeune fille en feu’) doet haar stinkende best om een geloofwaardige Jeanne neer te zetten. Visueel zit het ook wel goed en natuurlijk is het onderwerp origineel. Toch is deze ‘Jumbo’ te conventioneel en te humorloos om te blijven boeien. Als kortfilm of als losse episode in een langere film had de liefde tussen meisje en kermisattractie prima gekund. Als langere film is hij domweg niet bijzonder genoeg.

Henny Wouters

Waardering: 2.5

VOD-release: 26 maart 2020 (in 28 filmtheaters via Picl; voor Cinevillepashouders via Vitamine Cineville)